Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. Ż. o wstrzymanie wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia kwoty nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję, wydaną przez działającego z upoważnienia Prezydenta W. Starszego Administratora ds. Świadczeń Rodzinnych i Alimentacyjnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...] lutego 2011 r. ([...]), odmawiającą umorzenia kwoty nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego - określonych decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. ([...]) w wysokości 3500,00 zł. oraz kwoty odsetek, które na dzień wydania decyzji wynoszą 297,39 zł.
Nie godząc się z przedmiotowym rozstrzygnięciem A. Ż. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
We wniosku o wstrzymanie zaskarżonej decyzji skarżąca podniosła, że na podstawie decyzji dnia [...] lutego 2011 r. ([...]) Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej wstrzymał Jej wypłatę zasiłku rodzinnego w kwocie 91 zł. i zasiłku z tytułu samotnego wychowywania dziecka w kwocie 170 zł. Świadczenia te są potrącane na poczet spłaty nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Po potrąceniu tych świadczeń, na zaspokojenie potrzeb życiowych skarżącej i jej córki, pozostaje kwota od 250 do 450 zł. miesięcznie, a za taką kwotę nie da się utrzymać siebie i córki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) - dalej P.p.s.a, wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub zawieszenia czynności, jednak sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Zasadą jest, że akty lub czynności z zakresu administracji publicznej powinny być wykonywane. Wniosek o wstrzymanie ich wykonania może zostać uwzględniony jedynie wówczas, gdy zaistnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Ocena wskazanych okoliczności pozostaje w gestii Sądu, natomiast obowiązkiem skarżącej jest nie tylko wskazanie na możliwość zaistnienia wskazanych zdarzeń, ale również uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.
Sąd uznał, że wykonanie przedmiotowej decyzji, przy uwzględnieniu wysokości uzyskiwanego przez skarżącą dochodu, może prowadzić do niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody. A. Ż. określiła skutki finansowe, jakie dla niej i córki spowoduje wykonanie zaskarżonej decyzji. Wykazała, że wykonanie decyzji spowodowałoby szkody dotkliwe dla ich egzystencji. Tym samym w ocenie Sądu zasadnym jest udzielenie skarżącej ochrony tymczasowej polegającej na wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji do czasu wydania wyroku w sprawie.
Wobec powyższego, mając na uwadze postanowienia art. 61 § 3 P.p.s.a , orzeczono jak w sentencji. Należy natomiast dodać, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji stwarza jedynie ochronę tymczasową, gdyż zgodnie z art. 61 § 6 powołanej wyżej ustawy wstrzymanie wykonania aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji.