Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Województwa D. na postanowienie Wojewody D. z dnia [...] 2017 r., nr [...] w przedmiocie wstrzymania wykonania uchwały w sprawie powierzenia pełnienia obowiązków dyrektora A we W. postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Wojewoda D. (dalej jako organ nadzoru lub Wojewoda) zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] 2017r., nr [...], działając na podstawie art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t. jedn.: Dz. U. z 2016 r., poz. 486 ze zm., dalej u.s.w.), wstrzymał wykonanie uchwały Zarządu Województwa D. (dalej jako Zarząd Województwa) z dnia [...] 2017 r. w sprawie powierzenia pełnienia obowiązków dyrektora A we W.
W uzasadnieniu organ nadzoru stwierdził, że za wstrzymaniem wykonania powyższej uchwały przemawiała jej doniosłość, wywołująca daleko idące skutki nie tylko w sferze publicznoprawnej, ale także w sferze stosunków prawa pracy oraz ustawowe przesłanki dopuszczalności odwołania dyrektora instytucji kultury. Wojewoda dodał ponadto, że wstrzymanie wykonania uchwały zostało dokonane na okres prowadzonego w stosunku do tego aktu postępowania nadzorczego.
Pismem z dnia 10 maja 2017 r. Zarząd Województwa wniósł do tut. Sądu skargę na powyższe postanowienie zarzucając, że w jego uzasadnieniu nie wskazano żadnej przesłanki wstrzymania wykonania uchwały, zaś Wojewoda nie uprawdopodobnił, że uchwała narusza prawo. Uznano, że zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem prawa, gdyż wszczęcie postępowania nadzorczego nastąpiło przed doręczenia uchwały Wojewodzie. Ponadto wskazano, że doręczenie kwestionowanego postanowienia zostało dokonane bez wcześniejszego zawiadomienia o wszczęciu postępowania nadzorczego.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej odrzucenie, względnie oddalenie, podnosząc w uzasadnieniu, że kwestionowane postanowienie nie należy do żadnej z prawnych form działania administracji publicznej podlegającej kontroli sądowoadministracyjnej. Zdaniem organu nadzoru, z uwagi na obowiązujące przepisy dotyczące procedury zaskarżania aktów nadzoru oraz krótkotrwałości obowiązywania takiego postanowienia, powodowałoby to pewnego rodzaju fikcję w zakresie odniesienia zamierzonych skutków zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. akt IV SA/Wr 248/17, odrzucił skargę Województwa D. (dalej jako Województwo) na opisane na wstępie postanowienie stwierdzając, że obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości zaskarżenia wstrzymania wykonania uchwały organu samorządu województwa do sądu administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpatrzeniu skargi kasacyjnej Województwa, postanowieniem z dnia 18 października 2017 r., sygn. akt II OSK 2381/17, uchylił wskazane orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
Sąd odwoławczy podkreślił, że wstrzymanie wykonania uchwały organów jednostki samorządu terytorialnego w toku postępowania nadzorczego stanowi niewątpliwą ingerencję w działalność tej jednostki, która kształtuje określony stan prawny w sposób jednostkowy i konkretny. Takie działanie spełnia więc przesłanki do zakwalifikowania go do kategorii aktów nadzoru, którymi nie są wyłącznie rozstrzygnięcia nadzorcze, ale także inne akty mające prewencyjny charakter, podejmowane w toku postępowania nadzorczego przed wydaniem właściwego rozstrzygnięcia nadzorczego. Stąd też zdaniem NSA, postanowienie o wstrzymaniu wykonania uchwały organów jednostki samorządu terytorialnego powinno podlegać ocenie legalności sądu administracyjnego jako akt nadzoru, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej u.p.p.s.a.).