Sprawa ze skargi na decyzję SKO we W. w przedmiocie ustalenia wysokości należności podlegającej zwrotowi z tytułu zastępczo poniesionych przez gminę wydatków za pobyt w domu pomocy społecznej oraz zobowiązania do zwrotu należności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (spr.), Sędziowie: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Sędzia NSA Julia Szczygielska, Protokolant: Asystent sędziego Marcin Jarecki, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 22 lutego 2018 r. sprawy ze skargi T. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] 2017 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości należności podlegającej zwrotowi z tytułu zastępczo poniesionych przez gminę wydatków za pobyt w domu pomocy społecznej oraz zobowiązania do zwrotu należności postanawia zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne.

Uzasadnienie

T. P. ( zwany dalej : skarżącym lub stroną ) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości należności podlegającej zwrotowi z tytułu poniesionych zastępczo przez gminę wydatków za pobyt ojca w domu pomocy społecznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył , co następuje :

Stosownie do art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., zwanej dalej: p.p.s.a. ), Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. A zatem warunkiem zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego jest to , aby postępowanie , o którym mowa w cytowanym przepisie było w toku, a więc było wszczęte. Natomiast rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania , jeżeli rozstrzygniecie, które zapadnie w tym drugim postępowaniu będzie miało wpływ na rozstrzygnięcie sprawy będącej przedmiotem pierwszego postępowania ( kwestia prejudycjalna) . Takie rozumienie kwestii prejudycjalnej zakłada istnienie ścisłego związku między sprawą rozpoznawaną w postępowaniu przed sądem administracyjnym a kwestią będącą przedmiotem postępowania prejudycjalnego . Związek ten polega na tym ,że rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego stanowi podstawę rozstrzygnięcia sprawy głównej (zob. wyroki NSA : z 8.07.2008r. IIOPSK 792/07 ; z 26.10.2005r. I FSK 230/05 , Legalis) .

W ocenie Sądu z taką sytuacją mamy do czynienia w badanej sprawie. Z urzędu bowiem Sądowi wiadomo ,że Prokurator Generalny wnioskiem z dnia 21 grudnia 2017 r., nr PK IV Zpa 33.2017 przedstawił Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu następujące zagadnienie prawne , a mianowicie , czy obowiązek wnoszenia, przez osoby wskazane w art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1769 ze zm.), opłat za pobyt w domu pomocy społecznej umieszczonej w nim osoby, a w konsekwencji wydanie decyzji o zwrocie kosztów poniesionych zastępczo przez gminę na podstawie art. 104 ust. 3 w związku z art. 61 ust. 3 tej ustawy, wymaga uprzedniego skonkretyzowania i zindywidualizowania tego obowiązku począwszy od dnia jego powstania w stosunku do każdej ze zobowiązanych osób w decyzji administracyjnej o ustaleniu opłaty wydanej na podstawie art. 59 ust. 1 w związku z art. 61 ust. 1 i 2 tej ustawy, a także w drodze umowy zawartej na podstawie art. 103 ust 2 w zw. z art. 61 ust. 1 i 2 oraz art. 64 ustawy o pomocy społecznej.

Udzielenie kategorycznej odpowiedzi na powyższe pytanie ma znaczenie dla powyższej sprawy rozpoznawanej przez Sąd, gdyż jej rozstrzygnięcie zależy od wyniku rozpatrzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny przywołanego powyżej zagadnienia prawnego przedstawionego przez Prokuratora Generalnego. Dotyczy ono bowiem interpretacji przepisów ustawy o pomocy społecznej stanowiących materialno -prawną podstawą do wydania decyzji zaskarżonej w niniejszej sprawie i wywołujących jednocześnie rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zawieszenie postępowania sądowego jest zatem uzasadnione wystąpieniem przez Prokuratora Generalnego do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wspomnianym wyżej zagadnieniem prawnym.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1