Wniosek o przyznanie wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną w postępowaniu przed sądem administracyjnym w drugiej instancji w sprawie ze skargi na bezczynność SKO w przedmiocie rozpoznania odwołania
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 12 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego G. K. o przyznanie wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną w postępowaniu przed sądem administracyjnym w drugiej instancji w sprawie ze skargi H. M. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie rozpoznania odwołania postanawia: przyznać radcy prawnemu G. K. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 180 zł tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu oraz kwotę 41,40 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 28 września 2017 r. sygn. akt IV SAB/Wa 402/16 odrzucił skargę H. M. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie rozpatrzenia odwołania.

Referendarz sądowy postanowieniem z dnia 13 grudnia 2017 r. przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego.

Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] w piśmie z dnia 4 stycznia 2018 r. poinformowała o wyznaczeniu dla skarżącej pełnomocnika w sobie radcy prawnego G. K.

Wyznaczony pełnomocnik w piśmie z dnia 5 lutego 2018 r. wniósł skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2017 r. Zwarł w niej m.in. wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu. Oświadczył, że koszty te nie zostały zapłacone w całości, ani w części.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 27 lipca 2018 r. sygn. akt II OSK 1883/18 oddalił skargę kasacyjną.

W piśmie z dnia 3 września 2018 r. radca prawny G. K. ponowił wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej oraz oświadczenie, że koszty te nie zostały zapłacone w całości, ani w części.

Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1715 ze zm.).

Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w pierwszej instancji, w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna, bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, opłata wynosi 240 zł. Stosownie zaś do treści § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b) tego samego rozporządzenia, w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej opłata wynosi 50 % wskazanej wyżej kwoty, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam radca prawny - 75 % tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.

W przedmiotowej sprawie pomoc prawna z urzędu, o przyznanie kosztów której zwrócił się wyznaczony radca prawny, polegała na sporządzeniu i wniesieniu tej skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2017 r. sygn. akt IV SAB/Wa 402/16. Powinien on zatem otrzymać wynagrodzenie według stawki określonej w § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b) powołanego rozporządzenia. Ponieważ radca prawny G. K. nie prowadził sprawy przed wydaniem orzeczenia przez Sąd pierwszej instancji, opłata wynosi 75% opłaty określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia.

Stosownie do § 4 ust. 3 rozporządzenia, opłata ulega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 250 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z § 22 w zw. z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b) w zw. z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c) oraz § 4 ust. 3 powoływanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r., orzeczono jak w postanowieniu.

Strona 1/1