Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu - Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 4 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi [...]Sp. z o.o. z/s w [...] na bezczynność [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we [...] - Delegatura w [...] w przedmiocie wydania pozwolenia na remont dachu w obiekcie wpisanym do rejestru zabytków postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Skarżąca spółka, po wyroku oddalającym skargę, wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego wskazując, że w aktach sprawy znajduje się cała jej dokumentacja finansowa. Podniosła, że na dzień dzisiejszy sytuacja ta nie uległa poprawie, a wręcz się pogorszyła.
Z oświadczenia o majątku i dochodach wynika, że kapitał zakładowy spółki wynosi [..] zł, wartość środków trwałych według bilansu za poprzedni rok [...] zł i odnotwana została strata na poziomie [...] zł.
Saldo dwóch posiadanych rachunków bankowych wynosiło na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku [..] zł.
Na wezwanie do przedłożenia dodatkowych oświadczeń i dokumentów nie udzielono odpowiedzi.
Jako znane z urzędu wskazać trzeba, że postanowieniem z dnia 16 stycznia 2018 r. odmówiono skarżącej spółce przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Orzeczenie to zostało utrzymane przez Sąd postanowieniem z dnia 13 marca 2018 r.
Podstawą rozpoznania przedmiotowego wniosku jest regulacja zawarta w art. 245 § 2 i art. 246 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 - dalej: p.p.s.a.). Zgodnie z brzmieniem tych przepisów, prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu, a więc w zakresie całkowitym, w przypadku osób prawnych może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.
Powyższe nie zostało wykazane.
Zwrócić należy uwagę, że strona wezwana została do przedłożenia dodatkowych oświadczeń i dokumentów w warunkach przewidzianych przepisem art. 255 p.p.s.a. Stosownie do jego treści, jeżeli oświadczenie strony zawarte na urzędowym formularzu wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
Tymczasem żadne dokumenty finansowe ani oświadczenie nie zostały nadesłane. W istocie strona powoływała się na dokumenty, które już w sprawie zostały złożone. Jednakże zauważyć należy, że po pierwsze, jest to dokumentacja dotycząca roku poprzedniego, brak jest zatem danych z bieżącego okresu, po drugie, na poprzednim etapie postępowania w niniejszej sprawie dane wynikające z tych dokumentów nie dały podstawy do uwzględnienia żądania wniosku w tym samym zakresie. W rezultacie referendarz rozpoznający przedmiotowy wniosek nie jest w stanie dokonać odmiennej oceny tych samych informacji od tej, która wynika z postanowienia z dnia 16 stycznia 2018 r, i została podtrzymana przez Sąd w postanowieniu z dnia 13 marca 2018 r.
Referendarz zauważa, że skarżąca spółka oświadczyła, iż jej sytuacja uległa pogorszeniu, niemniej w procedurze w sprawie prawa pomocy istotne jest wykazanie, przez co należy rozumieć udowodnienie faktów, na które strona się powołuje, a nie tylko ich uprawdopodobnienie. Strona zaś nie ustosunkowała się do wezwania do przedłożenia dokumentów źródłowych, które mogłyby być podstawą dokonania oceny, czy w istocie jej sytuacja się pogorszyła.
W tym stanie rzeczy wniosek należało ocenić jako nieuzasadniony i w związku z tym, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 258 § 1 i 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji postanowienia.