Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Tomasz Grossmann po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Wojewody Wielkopolskiego przeciwko Radzie Gminy [...] o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie skargi p o s t a n a w i a 1. wymierzyć Gminie [...] grzywnę w kwocie 500 zł (słownie złotych: pięćset); 2. zasądzić od Gminy [...] na rzecz Wojewody Wielkopolskiego kwotę 480 zł (słownie złotych: czterysta osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Pismem z 25 stycznia 2017 r. Wojewoda Wielkopolski, zastępowany przez zawodowego pełnomocnika r.pr. K. Ś., złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniosek o wymierzenie Gminie [...] grzywny za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w terminie skargi na uchwałę Rady Gminy [...] z [...] czerwca 2016 r. nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]".
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wyjaśnił, że skarga na plan miejscowy wpłynęła do Urzędu Gminy w dniu 25 sierpnia 2016 r., a przekazana do Sądu dopiero po interwencji telefonicznej w dniu 19 stycznia 2017 r., a więc z rażącym naruszeniem terminu określonego w przepisach prawa. Wojewoda podkreślił, że grzywna, o której mowa w art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm., dalej w skrócie: "p.p.s.a.") ma charakter dyscyplinująco-restrykcyjno-prewencyjny. Jest to środek, którego wyłączną materialnoprawną przesłanką jest niewypełnienie obowiązku przekazania skargi, razem z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy, w terminie przewidzianym w tym przepisie.
W odpowiedzi na wniosek Wójt Gminy [...] wniósł o jego oddalenie i nienakładanie grzywny, ewentualnie o wymierzenie grzywny w możliwie najniższej wysokości. Przyznał, że nie kwestionuje stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Zwłoka w przekazaniu skargi była spowodowana niedociągnięciami organizacyjnymi. Doszło do uchybień w zakresie przekazania obowiązków w okresie urlopowym, w następstwie czego dany pracownik był przekonany, że sprawę załatwił drugi pracownik. Nadto skarga wpłynęła w trakcie absencji sekretarza - osoby czuwającej nad terminowym załatwieniem wszelkich spraw, a spowodowanej urlopem macierzyńskim osoby pełniącej tą funkcję. Na chwilę obecną na stanowisku sekretarza zatrudniony jest mniej doświadczony pracownik, który również nie dopatrzył obowiązku nadzorowania terminowego przekazania skargi. Po powzięciu informacji o zwłoce, skarga została niezwłocznie przekazana do Sądu, w dniu 19 stycznia 2017 r. Wójt zaznaczył, że jeszcze przed wniesieniem skargi na plan miejscowy Gmina uznała zarzuty organu nadzoru i oświadczyła, że będzie oczekiwać na rozstrzygnięcie w sprawie. Nadmienił, że na terenie objętym ustaleniami planu nie podjęto żadnych kroków inwestycyjnych. Nadto Wójt zaznaczył, że sytuacja taka (nieprzekazanie skargi w terminie) zdarzyła się po raz pierwszy. Zostały podjęte kroki dyscyplinujące oraz organizacyjne w celu zapobieżenia powstawaniu takich sytuacji w przyszłości. Opóźnienie nie miało charakteru zawinionego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 55 § 1 p.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 (przekazanie skargi, wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia), sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art.154 § 6 p.p.s.a., tj. do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów.