Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann Sędziowie NSA Grażyna Radzicka (spr.) WSA Izabela Bąk-Marciniak Protokolant st.sekr.sąd. Justyna Frankowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 sierpnia 2012 r. sprawy z wniosku E. S. przeciwko Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w przedmiocie wymierzenia grzywny organowi za nie przekazanie akt sprawy postanawia : 1. nałożyć na Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego grzywnę w kwocie 300 zł ( trzysta złotych ), 2. zasądzić od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego na rzecz E. S. kwotę 100 złotych ( sto ) tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, postanowieniem z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] na podstawie art. 37 § 1 K.P.A. po rozpoznaniu zażalenia geodety E. S. na przewlekłe prowadzenie kontroli pracy geodezyjnej nr [...] i brak przyjęcia dokumentacji wynikowej wchodzącej w jej skład, w ustalonym przepisami terminie do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego - stwierdził, że zażalenie na nie załatwienie sprawy w trybie art. 35 K.P.A. jest nieuzasadnione.
Składającego zażalenie w trybie 37 § 1 K.P.A. E. S. pouczono - że na postanowienie wydane w trybie art. 37 § 2 K.P.A. zażalenie nie przysługuje.
Mimo pouczenia E. S. złożył skargę na postanowienie z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...], a ponieważ organ nie przesłał jej do Sądu wnioskiem z dnia 23.03.2012 r. nadanym dnia 26.03.2012 r. zażądał nałożenia na organ grzywny.
Ostatecznie organ nadesłał akta sprawy 14.06.2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek o wymierzenie grzywny organowi jest uzasadniony jednakże nie na podstawie prawnej wskazanej przez skarżącego.
Na wstępie należy podkreślić, że zażalenie o którym mowa w art. 37 § 1 K.P.A. nie należy do kategorii zażaleń, o których mowa w art. 141 do 144 K.P.A. Rozpoznanie zażalenia w trybie art. 37 § 2 K.P.A. jakkolwiek przybiera czasami formę postanowienia w istocie stanowi czynność nadzorczą, a wyczerpanie trybu art. 37 K.P.A. umożliwia stronie wniesienie skargi na bezczynność organu I instancji. Jednak czynność nadzorcza organu odwoławczego nawet jeżeli została podjęta w formie postanowienia nie podlega zaskarżeniu do Sądu. Toteż organ prawidłowo pouczył E. S., że od postanowienia z dnia [...].12.2011 r. zażalenie nie przysługuje.
Skoro jednak mimo prawidłowego pouczenia skarżący wniósł skargę do Sądu obowiązkiem organu - w niniejszej sprawie - Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego było przekazanie skargi wraz z aktami i odpowiedzią na skargę do Sądu zgodnie z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270) - dalej P.p.s.a.
Zgodnie z art. 1 ustawy z 25 lipca 202 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. nr 153 poz. 1269 ze zm.) kontrola działalności administracji publicznej należy do sądów administracyjnych. Toteż organ administracji publicznej będąc przekonany o zasadności swoich racji wyrażonych w przewidzianej przez prawo formie winien powstrzymać się od dalszych czynności - kierowania pism, wyjaśnień, pouczeń do podmiotu, który kwestionuje określony akt bądź czynność, a swoje stanowisko przedstawić w odpowiedzi na skargę, którą przekazuje do Sądu, gdyż to on jest adresatem skargi.
W ramach sprawowanej kontroli Sąd w sformalizowanym postępowaniu ocenia zarówno dopuszczalność skargi, właściwość sądu, a także zgodność z prawem podjętej czynności.
W przedmiotowej sprawie organ tę kontrolę uniemożliwiał podejmując zbędną korespondencję ze skarżącym między innymi w piśmie z 6.03.2012 r.