Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Asesor sądowy Ireneusz Fornalik po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. L. na decyzję Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w G. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego wyrównawczego p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Pismem z dnia 15 grudnia 2003 r. K. L. zwrócił się o rozpatrzenie jego skargi w przedmiocie nieprawnego pomniejszenia mu zasiłku stałego. Pismem z dnia 30 grudnia 2003 r. strona skarżąca została wezwana do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych skargi poprzez: uiszczenie wpisu w wysokości 10,00 zł, wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, ewentualnie przez nadesłanie odpisu zaskarżonej decyzji I i II instancji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działalności skarga dotyczy oraz nadesłanie odpisu skargi, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie Sądu zostało skarżącemu doręczone przez pocztę w dniu 5 stycznia 2004 r.
Strona skarżąca w wykonaniu zarządzenia Sądu, w dniu 13 stycznia 2004 r. złożyła kolejną prośbę o rozpatrzenie sprawy ze wskazaniem, że nie jest w stanie uiścić wpisu w wysokości 10,00 zł oraz decyzję Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w G. z dnia [...] nr [...].
W ocenie Sądu skarżący pomimo wezwania nie uzupełnił braków formalnych skargi w wyznaczonym terminie, który upłynął z dniem 12 stycznia 2004 r., co w myśl przepisów art. 58 § l pkt 3 i art. 220 § 3 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270), skutkuje odrzuceniem skargi.
Jednocześnie należy wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 52 § 1 ww. ustawy, skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, należy rozumieć sytuację, w której sprawa została załatwiona przez organ administracyjny pierwszej i drugiej instancji w sposób merytoryczny i stronie nie przysługuje już żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie (art. 52 § 2). Intencją tej regulacji było aby przed złożeniem skargi na decyzję lub postanowienie został skonsumowany tryb postępowania instancyjnego, jeżeli jest ustawowo przewidziany.
Sąd zważył, iż skarżący zaskarżył decyzję organu pierwszej instancji niezależnie od rozpatrzenia jego odwołania przez organ administracji publicznej drugiej instancji, zatem zgodnie ze wskazanymi przepisami przedmiotowa skarga jako przedwczesna - jest niedopuszczalna.
Mając na uwadze fakt, iż strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi uniemożliwiających jej rozpoznanie, na podstawie przepisu art. 58 § l pkt 3 i art. 220 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w związku z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271), należało skargę odrzucić.