Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Mirosława Pindelska po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi w sprawie ze skargi K.R. na decyzję Dyrektora ... Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia ... sierpnia 2007 r. Nr ... w przedmiocie przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi
Postanowieniem z 24 stycznia 2008 r. (k. 22 akt sądowych) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę K. R. z uwagi na nieuzupełnienie jej braku formalnego. Strona otrzymała odpis orzeczenia w dniu 31 stycznia 2008 r. (data i podpis na zwrotnym potwierdzeniu odbioru, k. 27 verte akt sądowych). Pismem z dnia 27 lutego uzupełnionym 11 marca 2008 r. skarżący wystąpił o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu.
Postanowieniem z 12 marca 2008 r. (k. 39 akt sądowych) referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym, tj. zwolnienia od kosztów i ustanowienia adwokata.
W piśmie z 9 kwietnia 2008 r. kierowanym do Okręgowej Rady Adwokackiej w W. o wyznaczenie adwokata Sąd poinformował, że odpis nieprawomocnego postanowienia wraz z uzasadnieniem został doręczony stronie w dniu 31 stycznia 2008 r.
W dniu 14 maja 2008 r. do Sądu wpłynęło pełnomocnictwo z dnia 29 kwietnia 2008 r. upoważniające ustanowionego z urzędu adwokata do reprezentowania skarżącego w przedmiotowej sprawie, natomiast w piśmie z 22 grudnia 2008 r. profesjonalny pełnomocnik zawarł wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi oraz alternatywnie na wypadek nieuwzględnienia tegoż wniosku wniósł zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2008 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Przedmiotem rozpoznania Sądu jest wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi dotyczącego wskazanej wartości przedmiotu zaskarżenia.
Stosownie do treści art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.], dalej: p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie, zgodnie z art. 88 tej ustawy, spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek skarżącego uznać należy za spóźniony, bowiem jego wniesienie do Sądu nastąpiło z naruszeniem ustawowego terminu, określonego w omawianym art. 87 § 1 p.p.s.a. Skarżący poprzez swojego pełnomocnika dopiero 22 grudnia 2008 r. wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi, wskazując jednocześnie wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 348 zł. We wniosku nie wskazano, co było przyczyną tak późnego złożenia wniosku. Przywołano jedynie okoliczność, iż adwokat otrzymał odpis postanowienia z dnia 24 stycznia 2008 r. odrzucającego skargę w dniu 15 grudnia 2008 r. Nie wiadomo dlaczego wcześniej nie zapoznał się ze sprawą, która została mu przydzielona z urzędu i do której zgłosił się składając pełnomocnictwo w dniu 14 maja 2008 r.
Należy wskazać, iż termin siedmiu dni do wniesienia pisma liczy się od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a nie od czasu dowiedzenia się o tym (por. Komentarz do ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek; Zakamycze 2005, s. 217).
Nawet jednak, gdyby przyjąć najkorzystniejszy dla skarżącego sposób oceny, to termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi najpóźniej rozpoczął swój bieg dnia następnego po dniu wpływu pełnomocnictwa do Sądu i upłynął w dniu 22 maja 2008 r.
W konsekwencji wniosek pełnomocnika - nadany w dniu 22 grudnia 2008 r. - uznać należy za spóźniony i jako taki podlegający odrzuceniu, wobec czego na podstawie art. 88 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił jak w sentencji.