Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: przewodniczący - sędzia WSA - Michał Sowiński po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi W. P. na postanowienie Ministra Finansów z dnia ... maja 2013 r. Nr ... w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego; p o s t a n a w i a oddalić wniosek.
Postanowieniem z dnia ... maja 2013 r. nr ... Minister Finansów utrzymał w mocy postanowienie z dnia ... marca 2013 r. odmawiające W. P. (zwanemu dalej: skarżącym) wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności tytułu wykonawczego.
W treści skargi skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie czynności egzekucyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Na wstępie zaznaczyć należy, że wniosek skarżącego zawarty w skardze z dnia 6 czerwca 2013 r. Sąd potraktował jako wniosek złożony w trybie art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a, tj. jako wniosek o wstrzymanie wykonania aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy zakończonej zaskarżonym postanowieniem z dnia ... maja 2013 r. (art. 61 § 3 in fine p.p.s.a.).
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności tytułu wykonawczego z dnia ... kwietnia 2007 r. De facto więc, skarżący wnosząc o wstrzymanie czynności egzekucyjnych wniósł o wstrzymanie postanowienia w sprawie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności tytułu wykonawczego.
Stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Jednocześnie w ostatnim zdaniu tego przepisu unormowano, iż skarżący może wnosić o wstrzymanie "aktów" wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
W doktrynie i orzecznictwie sądów administracyjnych został utrwalony pogląd, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania aktu lub czynności mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które zostały usunięte z obrotu prawnego. W rzeczywistości więc problem wykonania aktu administracji dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki. Nie kwalifikują się do wykonania wszelkie akty administracyjne odmowne (vide: postanowienie NSA z dnia 6 grudnia 2007 r., sygn. akt II GZ 190/07, postanowienie NSA z dnia 23 lipca 2009 r., II FZ 282/09), które ze względu na ich charakter prawny - rozstrzygnięcie określonych kwestii proceduralnych w toku postępowania administracyjnego - nie przyznają uprawnień, ani nie nakładają obowiązków.
Mając powyższe na uwadze Sąd stwierdza, iż zaskarżone postanowienie nie nakłada na stronę skarżącą żadnych obowiązków, które mogłyby być wykonane dobrowolnie lub w sposób przymusowy. W związku z tym brak jest przymiotu wykonalności, co uniemożliwia wstrzymanie jego wykonania.
Na marginesie Sąd dodatkowo zauważa, iż zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie został przez skarżącego uzasadniony, co w przypadku możliwości jego ewentualnego rozpoznania również stanowiłoby podstawę prawną do nieuwzględnienia przedmiotowego wniosku.
Odnosząc się natomiast do wniosku skarżącego w sprawie ewentualnego zawieszenia postępowania egzekucyjnego wyjaśnić należy, iż Sąd nie jest uprawniony do rozpoznania takiego wniosku, który zgodnie z art. 56 ustawy z dnia 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji podlega rozpoznaniu przez organ egzekucyjny prowadzący postępowanie.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.