Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Mleczko-Jabłońska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. w W. na pismo Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2009r. nr [...] w przedmiocie ustaleń zawartych w wyniku kontroli w zakresie gospodarowania środkami publicznymi postanawia: odrzucić skargę.
M. w W. w dniu [...] listopada 2009r., wniosło za pośrednictwem organu skargę na Wynik Kontroli sporządzony przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z [...] czerwca 2009r. nr [...], w przedmiocie ustaleń w zakresie gospodarowania środkami publicznymi, wnosząc o uchylenie zaskarżonego Wyniku Kontroli.
Jako załącznik do skargi dołączony został wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na ww. Wynik Kontroli.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej.
Stosownie do treści przepisów art. 3 § 1 i § 2 oraz art. 13 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.; - dalej p.p.s.a.), sąd administracyjny orzeka w sprawach ze skarg na decyzje i inne akty wydane przez organy administracji publicznej. Powołana ustawa wprowadza ograniczenia właściwości sądu administracyjnego przez określenie prawnych form wykonywania administracji publicznej podlegających zaskarżeniu, podmiotów, na których działanie służy skarga, oraz enumeratywnie wymienionych spraw wyłączonych spod właściwości sądu administracyjnego, a także kryterium kontroli sprawowanej przez sąd administracyjny.
Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż Wynik Kontroli sporządzony przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej, na który powołuje się skarżące M., nie stanowi aktu administracyjnego w rozumieniu przepisów postępowania administracyjnego i jako taki nie ma mocy wiążącej. Za takim stanowiskiem przemawia zarówno treść przepisu art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy o kontroli skarbowej, stanowiącego podstawę wydania przedmiotowego "wyniku", jak również treść art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. nr. 8, poz. 65 ze zm.). Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy, inspektor kontroli wydaje wynik kontroli - gdy ustalenia dotyczą nieprawidłowości innych niż wymienione w pkt 1 (podatków i innych należności budżetowych, których określane lub ustalanie należy do właściwości naczelników urzędów skarbowych), lub gdy nieprawidłowości nie stwierdzono, albo gdy ustalenia dotyczą należności przywozowych lub należności wywozowych oraz gdy kontrolowany złożył korygującą deklarację obejmującą w całości stwierdzone nieprawidłowości. Jednocześnie w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej, jednostce kontrolowanej nie przysługuje prawo do wniesienia odwołania od wyniku kontroli.
Ponadto podkreślić tutaj należy, iż organ kontroli skarbowej nie sformułował w zaskarżonym Wyniku Kontroli obowiązków względem skarżącego w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., a jedynie wskazał występujące nieprawidłowości związane z procesem gospodarowania środkami publicznymi. Nie można zatem uznać Wyniku Kontroli za działanie o charakterze władczym z zakresu administracji publicznej, rozstrzygające o prawach i obowiązkach skarżącej. Wynik Kontroli nie nakłada obowiązku zwrotu kwoty refundacji.
Twierdzenie powyższe na gruncie ww. przypisów potwierdzone zostało także w orzecznictwie sądów administracyjnych. Powołać tutaj można wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 lutego 2005 r. (FSK 1714/04, FK2005/12/72), gdzie NSA stwierdził m.in., iż: "Wynik kontroli może podlegać kognicji sądów administracyjnych, gdy jego treść, mając na uwadze badany stan faktyczny, niesie ze sobą określone obowiązki nakładane na skarżącego. Nałożenie tych obowiązków wynikać musi z władczego działania Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej. Ocena treści wyniku kontroli dokonana przez Sąd I instancji wskazuje, iż nie jest on skierowany na wywołanie konkretnych skutków prawnych wobec indywidualnie oznaczonego podmiotu". Podobnie w innym wyroku NSA z dnia 17 stycznia 2006 r. (IIGSK 202/05) wskazano, iż Wynik Kontroli może podlegać kognicji sądu administracyjnego, gdy z jego treści wynika nałożenie na stronę skarżącą określonych obowiązków, przy czym nałożenie tych obowiązków musi wynika z władczego działania organu przeprowadzającego kontrolę.
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi złożony przez skarżącego, z uwagi na jego bezprzedmiotowość w świetle niedopuszczalności skargi, nie został rozpatrzony przez Sąd.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji postanowienia.