Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Michał Sowiński po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym skargi I. z siedzibą w P. na wystąpienie pokontrolne Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie prawidłowości wydatkowania dotacji postanawia - odrzucić skargę -
I. Nauk z siedzibą w P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na wystąpienie pokontrolne Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] marca 2015 r. nr [...], sporządzone w wyniku przeprowadzenia kontroli dotyczącej prawidłowości wydatkowania przez stronę skarżącą środków przyznanych decyzją nr [...] na dofinansowanie zadania inwestycyjnego pod nazwą "Rozbudowa zasobów obliczeniowych oraz infrastruktury otoczenia KDM dla poznańskiego środowiska naukowego".
W odpowiedzi na skargę Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego wniósł o jej odrzucenie, wskazując, że zaskarżony akt znajduje się poza zakresem kontroli sądów administracyjnych, a zatem skarga jest niedopuszczalna.
W piśmie z dnia 6 lipca 2015 r. pełnomocnik strony skarżącej przedstawił argumenty mające świadczyć o właściwości sądu administracyjnego do rozpoznania wniesionej skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270; dalej: p.p.s.a.), w brzmieniu obowiązującym w dniu wniesienia skargi, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu II GSK 265/07, aby czynność organu administracji mogła zostać uznana za czynność w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 musi spełniać następujące warunki: nie może mieć charakteru decyzji lub postanowienia wydanego w postępowaniu jurysdykcyjnym, egzekucyjnym lub zabezpieczającym, winna mieć charakter publicznoprawny, być skierowana do indywidualnego podmiotu oraz dotyczyć jego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
W ocenie Sądu, wbrew stanowisku prezentowanemu przez pełnomocnika strony skarżącej, zaskarżony akt nie mieści się w granicach wyznaczonych treścią ww. przepisu.
Przedmiotowe wystąpienie pokontrolne zostało wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz. U. 2011 Nr 185 poz. 1092; dalej: u.k.a.r.). Zgodnie z treścią art. 3 tej ustawy, przeprowadzenie kontroli ma na celu ocenę działalności jednostki kontrolowanej dokonaną na podstawie ustalonego stanu faktycznego przy zastosowaniu przyjętych kryteriów kontroli (ust. 1). W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości celem kontroli jest również ustalenie ich zakresu, przyczyn i skutków oraz osób za nie odpowiedzialnych, a także sformułowanie zaleceń zmierzających do usunięcia nieprawidłowości (ust. 2).