Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Mirosława Pindelska po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "B. J." Spółki jawnej w C. na bezczynność Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie wezwania do usunięcia naruszenia prawa postanawia: odrzucić skargę.
Spółka jawna "B. J." z siedzibą w C. złożyła skargę na bezczynność Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. W ocenie skarżącej bezczynność organu polega na nierozpoznaniu złożonego przez nią wezwania do usunięcia naruszenia prawa z dnia 10 lipca 2014 r. Wobec tego, Spółka wniosła o zobowiązania organu do zajęcia stanowiska w sprawie objętej wezwaniem oraz wyjaśnienie przyczyn niezałatwienia sprawy w ustawowym terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., 270 ze zm.; zwanej dalej: "p.p.s.a."), Sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Złożona w niniejszej sprawie skarga jest niedopuszczalna, bowiem bezczynność organu polegająca na nieudzieleniu odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż stosownie do przepisu art. 22 ust. 3 ustawy z 7 marca 2007 r. o wspieraniu obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 173; zwanej dalej: "ustawą o wspieraniu"), w przypadku gdy nie są spełnione warunki przyznania pomocy (w ramach działań wskazanych w ustępie 1 tego artykułu), podmiot wdrażający informuje wnioskodawcę, o odmowie jej przyznania z podaniem przyczyn odmowy. Jednocześnie w art. 22 ust. 4 ustawy o wspieraniu, zagwarantowano wnioskodawcom prawo do złożenia na takie pismo skargi do sądu administracyjnego, na zasadach i w trybie określonych dla aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: "p.p.s.a."
Zatem aby skutecznie wnieść środek zaskarżenia, o którym mowa w omawianym przepisie art. 22 ust. 4 ustawy o wspieraniu, sięgnąć należy do odpowiednich regulacji p.p.s.a., określających zasady i tryb skarżenia aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4.
Zgodnie z art. 52 § 3 p.p.s.a., skargę w tym przypadku można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie 14 dni - do usunięcia naruszenia prawa.
Jednocześnie w myśl art. 53 § 2 p.p.s.a., termin do złożenia skargi jest zachowany jeśli zostanie ona złożona do sądu w ciągu 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa lub jeżeli organ nie udzielił takiej odpowiedzi, w ciągu 60 dni od dnia wniesienia wezwania.
Z powyższego jednoznacznie wynika, iż wystąpienie z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa stanowi obligatoryjny warunek wniesienia skargi do sądu administracyjnego, zaś udzielenie odpowiedzi na takie wezwanie ma już właściwie jedynie znaczenie formalne, tj. dla oceny zachowania terminu skargi. Zauważyć bowiem należy, iż art. 53 § 2 p.p.s.a. przewiduje również wypadek nie udzielenia takiej odpowiedzi.