Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas po rozpoznaniu w dniu 29 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. z siedzibą w Wielkiej Brytanii na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie częściowej odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy "[...]" nr [...] postanawia umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
T. z siedzibą w Wielkiej Brytanii, reprezentowana przez rzecznika patentowego - skarżąca w niniejszej sprawie spółka, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej (dalej także organ) z dnia [...] marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie częściowej odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy "[...]" nr [...].
Sąd postanowieniem z dnia 30 stycznia 2018 r. zawiesił postępowanie sądowe. Wyjaśnił, że na rozprawie pełnomocnik organu wniósł o zawieszenie postępowania z uwagi na uprzednią konieczność rozpoznania złożonego 24 lipca 2017 r. wniosku spółki o zmianę podmiotu zgłaszającego ww. znak towarowy z G. na skarżącą.
W piśmie z 10 sierpnia 2018 r. organ poinformował, że wnioskowana przez pełnomocnika skarżącej zmiana podmiotu zgłaszającego została dokonana, wskazując jednocześnie, że wydana została decyzja o stwierdzeniu nieważności decyzji z [...] marca 2017 r., objętej skargą do Sądu. Na potwierdzenie powyższego organ załączył decyzję z [...] czerwca 2018 r., znak [...]. Jak wynika z jej treści, w dniu wydania zaskarżonej decyzji jej adresat nie był stroną postępowania, zatem decyzja ta zawierała wadę, która jest podstawą do stwierdzenia jej nieważności.
W konsekwencji Sąd postanowieniem z dnia 11 października 2018 r., na podstawie art. 128 § 1 pkt 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podjął postępowanie zawieszone postanowieniem Sądu z dnia
30 stycznia 2018 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302; dalej "p.p.s.a.") sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe. Z bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego "z innych przyczyn" w rozumieniu powyższego przepisu mamy do czynienia wówczas, gdy w toku tego postępowania, a przed wydaniem wyroku zaistnieją zdarzenia, które uniemożliwiają osiągnięcie jego celu albo spowodują, że kontrola zaskarżonego aktu lub czynności stała się zbędna, przy czym owo zdarzenie skutkujące bezprzedmiotowością postępowania musi zaistnieć dopiero w toku postępowania. Taka sytuacja zaistnieje zwłaszcza wtedy, gdy przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia, a więc zaskarżona decyzja zostanie pozbawiona bytu prawnego w nadzwyczajnym wewnątrzadministracyjnym postępowaniu kontrolnym (np. w wyniku stwierdzenia jej nieważności) lub w rezultacie skorzystania przez organ, którego decyzja została zaskarżona, z uprawnień autokontrolnych przewidzianych w art. 54 § 3 i uchylenia decyzji, czy też wygaśnięcia decyzji obarczonej terminem ustawowym lub ustalonym w decyzji
(tak: NSA w wyroku z dnia 25 października 2005 r., II OSK 85/05, Lex nr 188791; NSA w postanowieniu z dnia 14 lutego 2014 r., II GSK 177/14, Lex nr 1450679, WSA w Warszawie w postanowieniu z dnia 13 kwietnia 2006 r., II SA/Wa 191/06, Lex nr 177468).
Mając na uwadze powyższe Sąd stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie zaszła bezprzedmiotowość postępowania wszczętego skargą T. z siedzibą w Wielkiej Brytanii na decyzję Urzędu Patentowego RP z [...] marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie częściowej odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy "[...]" nr [...]. Decyzja będąca przedmiotem skargi utraciła byt prawny, albowiem organ decyzją z [...] czerwca 2018 r. nr [...] stwierdził jej nieważność. W ten sposób zarówno zaskarżona decyzja, jak i decyzja wydana przez organ w I instancji zostały wyeliminowane z obrotu prawnego.
W tych okolicznościach Sąd uznał, że postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe, co uzasadniło jego umorzenie na podstawie art.161 § 1 pkt 3 p.p.s.a..