Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Linkowski po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2017 r. oraz zażalenia na ww. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2017 r. w sprawie ze skargi R. P. na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2016 r., [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia oraz umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: 1. odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia, 2. odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 8 marca 2017 r. Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie utrzymał w mocy postanowienie starszego referendarza sądowego z dnia 20 stycznia 2017 r. o odmowie przyznania skarżącemu R. P. prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Odpis niniejszego postanowienia został doręczony skarżącemu 20 marca 2017 r. wraz informacją o niezaskarżalności postanowienia.
Skarżący 3 kwietnia 2017 r. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.", do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej, z wyłączeniem art. 185 § 2 tej ustawy. W myśl art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Podkreślenia wymaga, że art. 194 § 1 p.p.s.a. stanowi, iż zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia wskazane w pkt 1-10 tego przepisu. Jeżeli zatem przywołana ustawa przewiduje (w określonych sytuacjach), wydanie postanowienia i jednocześnie nie stanowi, że od takiego postanowienia przysługuje prawo wniesienia zażalenia, to wniesienie tego środka odwoławczego jest niedopuszczalne (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 czerwca 2011 r., sygn. akt II FZ 196/11). W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 260 § 1 p.p.s.a. w brzmieniu znajdującym zastosowanie w sprawie, tj. nadanym przez art. 1 pkt 73 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2015 r., poz. 658), rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. Odnotować przy tym należy, że aktualne brzmienie art. 260 p.p.s.a. wskazuje, iż na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego wydane w wyniku rozpoznania sprzeciwu od orzeczenia referendarza sądowego nie przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W konsekwencji powyższego, skoro skarżącemu nie przysługiwało prawo wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2017 r. utrzymujące w mocy postanowienie starszego referendarza sądowego z dnia 20 stycznia 2017 r. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia oraz zażalenie należało odrzucić jako niedopuszczalne. Nie jest bowiem możliwe przywracanie terminu do wniesienia zażalenia, w sytuacji gdy postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jest niezaskarżalne. W myśl art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
W tym stanie rzeczy Sąd, działając na podstawie art. 88 p.p.s.a., 197 § 2 w zw. z art. 178 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.