Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Śliwińska po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku R. M. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną sportową p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2007 r. nr [...]
Postanowieniem z dnia 27 lutego 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę R. M. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną sportową.
W dniu 21 marca 2008 r. R. M. przesłał do Sądu pismo, w którym zwrócił się o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2007 r. nr [...].
W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 1 marca 2008 r. przebywał poza granicami kraju w związku z podjęciem zatrudnienia na terenie Wielkiej Brytanii. W tym czasie w mieszkaniu skarżącego zamieszkiwał N. S., który w dniach od 21 stycznia 2008 r. do dnia 8 lutego 2008 r. przebywał poza miejscem zamieszkania ze względu na wyjazd służbowy. Tym samym N. S. nie odebrał wezwania do uiszczenia przez skarżącego opłaty sądowej, jak również nie poinformował o tym fakcie skarżącego.
Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego Sąd zważył, co następuje:
Art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.)
- wprowadził zasadę, iż czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku jeżeli strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Tryb złożenia wniosku szczegółowo reguluje art. 87 p.p.s.a. W myśl § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast § 2 stanowi, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Należy zaznaczyć, że zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa, uprawdopodobnienie braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, oznacza wykazanie okoliczności, które przy zachowaniu należytej staranności uniemożliwiły wnioskującemu terminowe dokonanie czynności i jednocześnie były nie do przewidzenia oraz nie do przezwyciężenia, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (tak H. Knysiak - Molczyk w Komentarzu do Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pod redakcją Tadeusza Wosia, Wydawnictwo LexisNexis z 2005 r. str. 334). Na stronie ciąży obowiązek dołożenia należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, przy czym nie uzasadnia przywrócenia terminu dopuszczenie się przez stronę choćby lekkiego niedbalstwa (tak B. Dauter "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz", Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska Sp. z o. o. z 2006 r. str. 210).
Odnosząc się do wskazanego we wniosku jako przyczyna uchybienia terminu do uiszczenia wpisu faktu nieobecności skarżącego w miejscu zamieszkania stwierdzić należy, iż fakt nieprzebywania pod adresem, który podano jako adres, pod którym miały być kierowane pisma, nie uzasadnia przywrócenia uchybionego terminu (tak też B. Dauter "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz", Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska Sp. z o. o. z 2006 r. str. 210). Skarżący zdając sobie bowiem sprawę z zawisłości sprawy przed sądem administracyjnym, powinien przewidzieć, iż kierowane będą do niego pisma sądowe. Tym samym skarżący, na którym spoczywał obowiązek dochowania staranności w prowadzeniu własnych spraw, zobligowany był również do zabezpieczenia kwestii odbioru korespondencji w trakcie swojej nieobecności w kraju. Trudno bowiem uznać, iż wyjazd celem podjęcia zatrudnienia był zdarzeniem tak nagłym, iż uniemożliwiającym podjęcie powyższych czynności.