Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata K. D. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata K. D. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 180 złotych (sto osiemdziesiąt złotych) powiększonej o kwotę 39,60 złotych (trzydzieści dziewięć złotych sześćdziesiąt groszy) stanowiącą 22% podatku VAT tytułem opłaty za czynności wykonane w ramach zastępstwa prawnego.
Postanowieniem z dnia 9 marca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej.
Następnie postanowieniem referendarza sądowego z dnia 29 czerwca 2009 r. ustanowiono dla A. G. adwokata. Wyznaczony dla skarżącego pełnomocnik - adwokat K. D. przedłożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 9 marca 2009 r. wnosząc o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Stosownie do art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia adwokatowi reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.). Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2) ppkt b) cyt. rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, w sytuacji, gdy w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam adwokat, wynosi 75% stawki minimalnej należnej za czynności podjęte w ramach postępowania przed sądem pierwszej instancji.
Stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji w sprawie stanowiącej przedmiot zaskarżenia wynosi 240 zł.
Uwzględniając nakład pracy pełnomocnika i charakter sprawy, należne tytułem wynagrodzenia 75 % tej stawki stanowić będzie kwotę 180 zł., przy czym w myśl § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia kwotę tę należy podwyższyć o stawkę 22 % podatku od towarów i usług, tj. kwotę 39,60 zł.
W związku z powyższym, w myśl art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.