Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak - Nowakowska po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. M. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] listopada 2010 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej postanawia: przywrócić E.M. termin do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2011 r.
W dniu 29 lipca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. M. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [..] listopada 2010 r.
Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącej w dniu 28 września 2011 r. Postanowieniem z dnia 20 października 2011 r. przyznano skarżącej prawo pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego.
Okręgowa Izba Radców Prawnych pismem z dnia 5 grudnia 2011 r. wyznaczyła radcę prawnego R. F. do udzielenia pomocy prawnej z urzędu. Sąd poinformował wyznaczonego pełnomocnika o stanie sprawy pismem z dnia 16 grudnia 2011 r., które doręczono w dniu 2 stycznia 2012 r.
W dniu 19 grudnia 2011 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżąca reprezentowana przez radcę prawnego złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2011 r. jednocześnie z wnioskiem złożono skargę kasacyjną na przedmiotowe orzeczenie. We wniosku podniesiono, iż pełnomocnik został poinformowany przez Radę o wyznaczeniu go do udzielenia pomocy prawnej z urzędu w dniu 12 grudnia 2011 r. Następnie z zachowaniem 7-dniowego terminu złożył wraz ze skargą kasacyjną wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W ocenie Sądu wniosek skarżącej zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym. Zgodnie z brzmieniem art. 87 § 1 i § 4 powołanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu własnych spraw. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie czynności stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć.
Instytucja przywrócenia terminu ma na celu usunięcie ujemnych następstw procesowych wynikłych wskutek uchybienia terminowi procesowemu, gdy strona nie ponosi winy w uchybieniu. Przywrócenie terminu uchybionego prowadzi do stworzenia sytuacji, w której uchybiony termin dla dokonania określonej czynności w postępowaniu sądowym rozpoczyna swój bieg na nowo.
W rozpatrywanej sprawie wyznaczony pełnomocnik w określonych przez prawo terminach dokonał czynności niezbędnych dla dalszego rozpatrywania sprawy. Zaznaczyć trzeba, że z akt sprawy wynika, iż skarżąca wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy przed upływem terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, określonego w art. 177 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Pełnomocnik z urzędu poinformowany został o wyznaczeniu go do udzielenia pomocy prawnej w dniu 12 grudnia 2011 r. Wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi wniósł do Sądu jeszcze przed datą, w której Sąd poinformował go o stanie sprawy (pismo zostało doręczone w dniu 2 stycznia 2012 r.), a w terminie 7 dni od wyznaczenia pełnomocnikiem z urzędu.
W ocenie Sądu, we wniosku uprawdopodobnione zostały okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Określony w ustawie przymus adwokacko-radcowski uniemożliwiał skarżącej, której sytuacja materialna nie pozwalała na ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika z wyboru, wniesienie skargi kasacyjnej w terminie. Fakt wystąpienia przez skarżącą z wnioskiem o ustanowienie radcy prawnego oznacza, że dołożyła ona należytej staranności w prowadzeniu własnej sprawy. W związku z powyższym nie można zarzucić stronie winy w niezachowaniu ustawowego terminu do złożenia skargi kasacyjnej. W tym stanie rzeczy wniosek strony skarżącej Sąd uznał za zasadny.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 86 § 1 ww. ustawy orzekł jak w sentencji.