Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jarecka (spr.) Sędzia WSA Ewa Machlejd Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant Agnieszka Wrzodak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2015 r. sprawy ze skargi J. L. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie VII SA/Wa 176/14 postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego.
Pismem z dnia [...] lutego 2015 r. J. L. wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie VII SA/Wa 176/14 zakończonego wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2014 r.
Ww. wyrokiem Sąd oddalił skargę J. L. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2013 r. utrzymujące w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2013 r., wydane w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] maja 2013 r. ustalającego dla S. M. i H. M. opłatę legalizacyjną za budynek garażowy przy ul. [...] w [...]. W wyroku tym Sąd podzielił stanowisko organów, iż wnoszący o stwierdzenie nieważności postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] maja 2013 r. J. L. nie posiada interesu prawnego we wszczęciu tego postępowania. Sąd wskazał, że położenie działki J. L. względem legalizowanej inwestycji wyklucza uznanie, że sporny obiekt niesie ze sobą uciążliwości lub ograniczenia w możliwości zagospodarowania bądź korzystania z należącej do skarżącego działki nr [...], które to uciążliwości lub ograniczenia wynikałyby z obowiązujących przepisów prawa. W ocenie Sądu J. L. nie wykazał, że legalizowany obiekt wpływa na jego nieruchomość, jak i nie wskazał przepisu prawa, z którego wnoszący wywodzi swój interes prawny do wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia PINB w [...].
J. L. w piśmie z dnia [...] lutego 2015 r., uzupełnionym pismem z dnia [...] marca 2015 r., domaga się wznowienia postępowania sądowego w oparciu o art. 273 § 2 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2012 r. poz. 270). Wskazał, że podstawą wniosku jest publikacja - wykładnia prawna w sprawie legalizacji samowoli budowlanej, podana do publicznej wiadomości w Gazecie Podatkowej nr 9 z dnia 29 stycznia 2015 roku. Jak podał, z treści ww. artykułu i przywołanego w nim wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 4 października 2012 r. sygn. akt II SA/Ke 557/12 wynika, że nie można zalegalizować obiektu budowlanego lub jego części, jeżeli wcześniej orzeczono nakaz rozbiórki, a taka sytuacja ma miejsce w sprawie VII SA/Wa 176/14 zakończonej wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2014 r.
Skarżący zarzucił, że Sąd nie zbadał wnikliwie sprawy, ograniczył się wyłącznie do kwestii opłaty legalizacyjnej, a nie sprawdził, czy wszczęcie postępowania legalizacyjnego było zgodne z prawem. Jak podniósł, Sąd zlekceważył przy tym wcześniejsze orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, które to orzeczenie ma powagę rzeczy osądzonej. Ponadto Sąd nie sprawdził prawidłowości ustalenia wysokości opłaty legalizacyjnej, która została przyjęta jako najniższa dla obiektów budowlanych w sposób rażąco niezgodny z art. 49 Prawa budowlanego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Jak wynika z art. 270 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem, jedynie w przypadkach przewidzianych w dziale VII ustawy, tj. gdy zachodzą przyczyny wznowienia określone w przepisach od art. 271 do art. 273 p.p.s.a. i gdy zostanie zachowany termin do złożenia wniosku o wznowienie postępowania, określony w art. 277 p.p.s.a. Skarga o wznowienie postępowania, stosownie do art. 279 p.p.s.a., powinna zawierać między innymi wskazanie podstawy wznowienia i jej uzasadnienie oraz wskazanie okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi.