Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Pindelska po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.R. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie wyroku w zakresie zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi M.R. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] listopada 2011 r. znak [...] w przedmiocie wycofania wyrobu z obrotu postanawia oddalić wniosek M.R. o przywrócenie terminu.
W niniejszej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 października 2012 r. uchylił zaskarżoną decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] listopada 2011 r. znak [...] w przedmiocie wycofania wyrobu z obrotu. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu z dniem 4 stycznia 2013 r.
Pismem z dnia 27 stycznia 2013 r. (data nadania w UP) M.R. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie ww. wyroku w zakresie zwrotu kosztów. W uzasadnieniu wskazał, że o konieczności złożenia takiego wniosku poinformował go w ramach porady adwokat, do którego się zwrócił w dniu 23 stycznia 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 373/12 podlega oddaleniu.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 1270 ze zm.) zw. dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanawia o przywróceniu terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie art. 87 § 2 i § 4 p.p.s.a. nakłada na stronę obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu oraz równoczesnego z wnioskiem dokonania czynności, której nie dokonała w terminie.
Podstawowym kryterium przy rozpoznawaniu wniosku o przywrócenie terminu są okoliczności uprawdopodabniające brak winy w uchybieniu terminu. Zarówno w nauce prawa, jak i orzecznictwie sądowym przyjęte jest, iż wskazane kryterium jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej oraz, że uchybiony termin nie może zostać przywrócony, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku, a zatem przywrócenie terminu, może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, czyli z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminowi zalicza się z reguły: przerwę w komunikacji, powódź, pożar, inną katastrofę, nagłą chorobę strony, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz", LexisNexis, Warszawa 2005, s. 333). W orzecznictwie przyjęto również, że nie uzasadniają przywrócenia uchybionego terminu niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw, czy też nieznajomość prawa. Ponadto, przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminu, należy wziąć pod uwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub nie podjęciu przez nią działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 października 1998 r., sygn. akt II CKN 8/98, LEX nr 50679; por też postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lipca 2008 r., II OZ 712/08, LEX nr 493641; por też postanowienie WSA w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2012 r., II SA/Kr 684/11, publ. www.cbois.nsa.gov.pl).
W ocenie Sądu skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w niezachowaniu terminu do wniesienia wniosku o uzupełnienie wyroku. Podane przez niego okoliczności uzasadniające - w jego ocenie - niemożność dotrzymania terminu, nie pozwalają na stwierdzenie, że mają one charakter wyjątkowy i nagły. W szczególności usprawiedliwieniem nie jest okoliczność niewiedzy, jak również nieznajomości prawa, okoliczności te nie mogą natomiast stanowić o braku winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie wyroku w określonym ustawą terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem (art. 157 § 1 p.p.s.a.). Należy również podkreślić, że w niniejszej sprawie skarżący działał samodzielnie i w żadnym piśmie złożonym do Sądu nie wnosił o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, uznając tym samym, że jego pomoc, na tym etapie postępowania, nie jest mu potrzebna.
Wobec powyższego, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.