Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej W. Grudzieckiego w sprawie z odwołania P.-O. C. sp. z o.o. w P. od decyzji Burmistrza Gminy Warszawa-(...) w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, po rozpoznaniu w dniu 19 maja 1997 r. na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu SKO w Warszawie, zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, o następującym brzmieniu:~
Tezy

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej W. Grudzieckiego w sprawie z odwołania P.-O. C. sp. z o.o. w P. od decyzji Burmistrza Gminy Warszawa-(...) z dnia 25 maja 1996 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, po rozpoznaniu w dniu 19 maja 1997 r. na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie, zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, o następującym brzmieniu:

1. Czy przepis par. 25 ust. 1 statutu miasta stołecznego Warszawy, stanowiącego załącznik do uchwały nr XVII/93/95 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 27 marca 1995 r. /M.P. nr 20 poz. 251/, wyłącza ustawowe uprawnienie burmistrzów gmin warszawskich, wynikające z art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/?

2. W wypadku odpowiedzi pozytywnej czy do kompetencji prezydenta m.st. Warszawy należy wydawanie wszystkich decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na obszarze gmin warszawskich, czy tylko decyzji w zakresie inwestycji ogólnomiejskich i realizowanych na terenach ogólnomiejskich, w tym wymienionych przykładowo w par. 25 ust. 1 pkt 1 i 2 statutu m.st. Warszawy?

3/ Czy przepis par. 25 ust. 2 statutu m.st. Warszawy ma charakter wyłączający /lex specialis/ możliwość udzielania upoważnień do wydawania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w trybie art. 268a Kpa oraz art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./?

podjął następującą uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/2

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie przedstawiło Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu uchwałę nr 3 swego Zgromadzenia Ogólnego z dnia 5 lipca 1996 r., podjętą na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, zawierającą pytania prawne sformułowane na wstępie.

W uzasadnieniu uchwały przytoczono następujący stan faktyczny i prawny dotychczasowego postępowania:

Burmistrz Gminy Warszawa-(...) decyzją z dnia 25 maja 1996 r. odmówił P.-O. C. sp. z o.o. ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu inwestycji w postaci stacji paliw płynnych z programem handlowo-usługowym przy ul. P. róg ul. W. w W. Projektowana inwestycja znajduje się na terenie drogi krajowej /ul. P./ o funkcji miejskiej drogi ekspresowej, w pobliżu lasu (...). Decyzja ta została wydana na wniosek spółki i była poprzedzona wydaniem w dniu 8 grudnia 1993 r. przez Burmistrza Dzielnicy-Gminy (...) w Warszawie wskazania lokalizacyjnego nr 2483/93 na budowę stacji paliw. Wydając decyzję odmowną, powołano się na brak zaprojektowania w planie zagospodarowania przestrzennego osiedla (...) w pasie drogowym stacji paliw, negatywne względy ekologiczne, krajobrazowe i społeczne.

Od tej decyzji odwołała się spółka, zarzucając brak podstaw do negatywnego rozstrzygnięcia zgłoszonego żądania. W takim stanie sprawy skład orzekający, oceniając aspekty formalne decyzji Burmistrza, powziął wątpliwość wywołaną treścią par. 25 statutu m.st. Warszawy co do właściwości rzeczowej organu I instancji i postanowił zwrócić się do Zgromadzenia Ogólnego Kolegium o skierowanie pytań prawnych w tej sprawie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. (...)

Ze względu na ustawowo określony zakres spraw podlegających unormowaniu w statucie m.st. Warszawy uzasadnione są wątpliwości, czy par. 25 ust. 1 statutu m.st. Warszawy jest zgodny z omawianymi unormowaniami ustawowymi, czy też przeciwnie stanowi nieuprawnione zawłaszczenie kompetencji na rzecz wewnętrznego organu związku. (...)

W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że w wypadku niepodzielenia przez Naczelny Sąd Administracyjny wątpliwości, które spowodowały zadanie pierwszego pytania prawnego, wykładni wymaga par. 25 ust. 1 statutu, którego literalne zastosowanie powoduje zasadnicze trudności wynikające z niespójnej wewnętrznie redakcji tego przepisu. Pierwsza część zdania w par. 25 ust. 1 statutu brzmi: "Zgodnie z art. 40 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, do kompetencji prezydenta m.st. Warszawy należy wydawanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (...)". Wynika z niego, iż wszystkie decyzje w indywidualnych sprawach zabudowy i zagospodarowania terenu należą do kompetencji prezydenta. Druga część zdania stanowi, że do kompetencji prezydenta należy "w szczególności" wydawanie decyzji "w zakresie inwestycji ogólnomiejskich i realizowanych na terenach ogólnomiejskich, w tym m.in. (...)". Przepis ten wymienia przykłady, w których właściwy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest prezydent. Przy założeniu, że kompetencja prezydenta obejmuje wydawanie wszystkich decyzji w sprawie zagospodarowania przestrzennego, dalsze przykładowe wymienianie spraw należących do właściwości prezydenta jest zbędne, jeżeli zakładać racjonalność prawa. Taka redakcja przepisu wywołuje wątpliwość, czy nie należałoby interpretować go w ten sposób, że tylko niektóre decyzje w sprawie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu /dotyczące inwestycji ogólnomiejskich/ należą do kompetencji prezydenta, pozostałe zaś do kompetencji burmistrzów gmin warszawskich. Przyznanie kompetencji do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach inwestycji ogólnomiejskich na podstawie przepisu uprawniającego do planowania strategii rozwoju miasta wydaje się bezpodstawne. Kryteria podziału tych kompetencji zawarte w omawianym przepisie nie są wyraźne, gdyż zostały określone w drodze wymienienia przykładów spraw należących do kompetencji prezydenta, z użyciem trudnych do zdefiniowania pojęć, a nie przez enumeratywne wyliczenie spraw. Skutkiem takiej interpretacji byłaby niedopuszczalna uznaniowość w ustalaniu właściwości rzeczowej. W ustawie z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy nie ma żadnego upoważnienia dla Rady Miasta Stołecznego Warszawy do odbierania uprawnień organom administracji publicznej działającym na terenie tego miasta.

Strona 1/2