1. Do wydania przez zarząd gminy opinii, o jakiej mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, stosuje się przepisy art. 106 Kpa.
2. Opinia zarządu gminy, o jakiej mowa wyżej, jest jednym z elementów materiału dowodowego sprawy o wydanie przez wójta lub burmistrza /prezydenta miasta/ zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, podlegającym rozpatrzeniu przez organ wydający decyzję w takiej sprawie według zasad określonych w art. 7 Kpa oraz w trybie określonym w art. 77 par. 1, art. 80 i art. 107 par. 3 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie z odwołania Leszka S. od decyzji Burmistrza Gminy i Miasta U. w przedmiocie odmowy zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, po rozpoznaniu w dniu 18 września 1995 r. na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...), zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593/, o następującym brzmieniu:
1. Czy negatywna opinia zarządu gminy, o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, może stanowić wyłączną podstawę odmowy przez właściwego wójta lub burmistrza /prezydenta miasta/ wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w sytuacji, gdy w konkretnej sprawie zostały spełnione warunki, o których mowa w ust. 2 i 3 tego artykułu?
2. Czy opinia zarządu gminy powinna być wydana w formie prawnej przewidzianej w przepisie art. 106 par. 4 kodeksu postępowania administracyjnego?
podjął następującą uchwałę:
Przedstawione Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne powstało na tle następującego stanu faktycznego:
Właściciel baru na Osiedlu G. w U. Leszek S. mający od dnia 16 czerwca 1993 r. zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5 procent alkoholu, w dniu 18 stycznia 1995 r. wystąpił do Burmistrza Gminy i Miasta U. z wnioskiem o wydanie zezwolenia na sprzedaż w tym barze napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 procent do 18 procent alkoholu oraz powyżej 18 procent alkoholu.
Rada Nadzorcza i Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej w U. w piśmie skierowanym do Burmistrza Gminy i Miasta U. sprzeciwiły się wydaniu dodatkowego zezwolenia ze względu na negatywną ocenę funkcjonującego dotychczas pawilonu wnioskodawcy.
Członkowie Zarządu Gminy i Miasta U. na posiedzeniu w dniu 15 lutego 1995 r. większością głosów negatywnie zaopiniowali powyższy wniosek, w związku z negatywną opinią mieszkańców Osiedla G.
Burmistrz Gminy i Miasta U. decyzją nr 2/95 z dnia 2 marca 1995 r., wydaną na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i art. 104 Kpa, odmówił wydania wnioskowanego zezwolenia. W uzasadnieniu decyzji Burmistrz podał, że mimo iż usytuowanie punktu odpowiada warunkom określonym w uchwale nr XXVI/209/93 Rady Miejskiej w U. z dnia 28 czerwca 1993 r., orzekł o odmowie ze względu na wynikającą z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi konieczność ograniczania dostępności alkoholu, negatywną opinię mieszkańców osiedla, na którego terenie bar jest zlokalizowany, oraz negatywną opinię Zarządu Gminy i Miasta U.
W odwołaniu od tej decyzji, wniesionym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...), wnioskodawca Leszek S. zarzucił, że zarówno Burmistrz, jak i Zarząd Gminy i Miasta U. są w stosunku do jego osoby nieobiektywni, skoro odmawiają mu wydania zezwolenia, mimo że jest bezsporne, iż usytuowanie baru odpowiada normom i warunkom określonym w uchwale nr XXVI/209/93 Rady Miejskiej w U. z dnia 28 czerwca l993 r. w sprawie ustalenia zasad usytuowania na terenie gminy i miasta U. miejsc sprzedaży napojów alkoholowych.
Przy rozpatrywaniu odwołania nasunęły się składowi orzekającemu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) wątpliwości związane z przepisem art. 18 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Z przepisu wynika, że sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez właściwego wójta lub burmistrza /prezydenta miasta/, po zasięgnięciu opinii zarządu gminy. Tak sformułowany przepis wzbudził wątpliwość, czy opinia zarządu gminy, która ze względu na swój charakter nie jest wiążąca dla organu, może stanowić wyłączną podstawę do wydania decyzji o odmowie udzielenia zezwolenia.