Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Dożynkiewicz Sędziowie sędzia NSA Krzysztof Stanik (spr.) sędzia del. WSA Barbara Kołodziejczak - Osetek Protokolant Dariusz Rosiak po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 marca 2006 r. sygn. akt I SA/Kr 1134/03 w sprawie ze skargi R. W. na decyzję Izby Skarbowej w Kielcach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2) zasądza od R. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach kwotę 430 (czterysta trzydzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 08.03.2006 r., sygn. I SA/Kr 1134/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżoną przez R. W. decyzję Izby Skarbowej w Kielcach z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję II Urzędu Skarbowego w Krakowie, w której odmówiono skarżącej umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do grudnia 1997 r.
W uzasadnieniu do tego wyroku w pierwszej kolejności przedstawiono przebieg postępowania przed organami podatkowymi. W tych ramach wskazano, że organ pierwszej instancji wydał decyzję odmowną opierając się głównie na wysokości osiąganych przez podatniczkę przychodach z działalności gospodarczej za rok 1997 r. - 358.883, 39 zł oraz za rok 1998 r. - 198.913,75 zł.
Izba Skarbowa w Kielcach podzielił to stanowisko i utrzymała w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W skardze do Sądu administracyjnego skarżąca wniosła o umorzenie zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę.
W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa w Krakowie wniosła o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił rozstrzygnięcia organów podatkowych na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. "c" w związku z art. 135 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwaną dalej "popsa".
W ocenie Sądu organy podatkowe odmawiając skarżącej umorzenia zaległości przekroczyły granice uznania administracyjnego. Ich stanowisko w sprawie nie zostało w sposób należyty uzasadnione. Zdaniem Sądu wniosku o umorzenie zaległości nie można uznać za bezzasadny jedynie w oparciu o wysokość osiąganych przez podatnika przychodów z działalności gospodarczej. Tym bardziej, jak podkreślił Sąd, że decyzje wymiarowe w niniejszej sprawie zostały wydane w sposób wadliwy.
Sąd zauważył, że w zaistniałej sytuacji organ podatkowy powinien zawiesić postępowanie w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia o zasadności (i prawidłowości) istnienia samej zaległości podatkowej. Nie czyniąc tego, w ocenie Sądu, organy podatkowe dopuściły się naruszenia art. 121 § 1 i 191 ustawy z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.) - zwana dalej "Ordynacją podatkową".
Powyższy wyrok zaskarżono skargą kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach, w której wniesiono o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zarzucając naruszenie:
* art. 134 § 1 popsa przez wyjście przez Sąd w rozstrzygnięciu poza granice sprawy,
* art. 135 ustawy o popsa przez wypowiedzenie się co do legalności decyzji mimo, iż nie została ona podjęta w granicach sprawy, na którą została wniesiona skarga,
* art. 141 § 4 ustawy o popsa wobec braku zawarcia w uzasadnieniu wyroku ustaleń, które by w sposób dostateczny przemawiały za uchyleniem decyzji,
* art. 141 § 4 ustawy o popsa przez nakazanie organom podatkowym wezwania strony o wszczęcie postępowania, czyli nakazanie podjęcie działań, które nie wynikają, z przepisów prawa,