Skarga kasacyjna na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w B. w przedmiocie kontynuowania czynności kontrolnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia del. WSA Wojciech Kręcisz (spr.) Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 21 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. W. - "E. -C." od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 6 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Bk 56/11 w sprawie ze skargi M. W. - "E. -C." na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie kontynuowania czynności kontrolnych 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Ł. z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...] 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w B. na rzecz M. W. - "E. -C." kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/9

Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. oddalił skargę M. W.- "E. C." na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie kontynuowania czynności kontrolnych.

Relacjonując przebieg postępowania Sąd I instancji podał, że 15 listopada 2010 r. zostało skarżącemu doręczone upoważnienie do przeprowadzenia kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczeń podatku akcyzowego za okres od 1 stycznia 2009 r. do dnia rozpoczęcia kontroli. Następnie 29 listopada 2010 r. kontrolujący doręczyli skarżącemu postanowienie o przedłużeniu czasu trwania kontroli o kolejne 12 dni roboczych. W dniu 13 grudnia 2010 r. skarżący złożył do Naczelnika Urzędu Celnego w B. sprzeciw na wykonywanie czynności kontrolnych podnosząc, że kontrola, uwzględniając jej przedłużenie, winna zostać zakończona w dniu 11 grudnia 2010 r.

W dniu [...] grudnia 2010 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Ł. wydał postanowienie o kontynuowaniu czynności kontrolnych, stwierdzając jednocześnie, że termin zakończenia kontroli przypada na 16 grudnia 2010 r.

Dyrektor Izby Celnej w B. postanowieniem z dnia [...] grudnia 2010 r. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji podając w uzasadnieniu, że organ kontrolny swoje czynności wykonuje jedynie w dniach od poniedziałku do piątku. Sobota nie jest dla niego dniem roboczym i dlatego też tego dnia nie wlicza do wyznaczonego terminu kontroli.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. podając motywy oddalenia skargi na to postanowienie wyjaśnił, że istota powstałego w tej sprawie sporu sprowadza się do stwierdzenia, czy sobota może być uznana za dzień roboczy w rozumieniu art. 83 ust. 1 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.) dalej: u.s.d.g. W przepisie tym ustawodawca wskazał, że czas trwania wszystkich kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać: 12 dni roboczych - w odniesieniu do mikroprzedsiębiorców; 18 dni roboczych - w odniesieniu do małych przedsiębiorców; 24 dni roboczych - w odniesieniu do średnich przedsiębiorców; a także 48 dni roboczych - w odniesieniu do pozostałych przedsiębiorców. Ustawodawca nie wyjaśnił jednak, co należy rozumieć pod pojęciem "dzień roboczy".

W przepisach ustawy z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz. U. Nr 4, poz. 28 ze zm.), dalej: ustawa o dniach wolnych od pracy, przyjęto, że spośród wszystkich dni tygodnia, dniem wolnym od pracy jest tylko niedziela. Nie można jednak wszystkich dni dzielić jedynie na "dni ustawowo wolne od pracy" i "dni robocze". Obok nich są także inne dni, które co prawda nie są dniami ustawowo wolnymi od pracy, ale też trudno je nazwać dniami roboczymi.

Po uchwaleniu powyższej ustawy o dniach wolnych od pracy, najpierw w dekrecie z 20 lipca 1972 r. (Dz. U. Nr 29, poz. 203), a następnie w dekrecie z 14 lipca 1973 r. (Dz. U. Nr 29, poz. 160) Rada Państwa upoważniła Radę Ministrów do wprowadzania dodatkowych dni wolnych od pracy. Na tej podstawie Rada Ministrów wskazywała, że pracownicy uspołecznionych zakładów pracy mogą otrzymać dwa dodatkowe dni wolne od pracy niezależnie od niedziel i dni ustawowo wolnych od pracy. W miarę możliwości dodatkowe dni wolne miały być udzielane w soboty.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej