Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda (spr.) Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Piotr Pietrasz Protokolant Beata Cisek po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. K. - F. H. "A." od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 9 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Go 159/09 w sprawie ze skargi T. K. - F. H. "A." na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług po wznowieniu postępowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od T. K. - F. H. "A." na rzecz Dyrektora Izby Celnej w R. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 9 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Go 159/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. oddalił skargę T. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z [...] stycznia 2009 r., nr [...], w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług po wznowieniu postępowania.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
T. K. 14 września 2007 r. wniósł m.in. o wznowienie postępowania celnego i podatkowego w sprawie dotyczącej ostatecznej decyzji z [...] listopada 2005 r., wydanej przez Dyrektora Izby Celnej w R. Stwierdził, że uzyskana przez organy celne weryfikacja świadectwa pochodzenia jest dokumentem bezprawnie uzyskanym i nie mogła stanowić dowodu w sprawie. Organ celny powinien w tym zakresie powołać biegłego w celu potwierdzenia lub obalenia tezy o sfałszowaniu świadectwa pochodzenia.
Dyrektor Izby Celnej w R. decyzją z [...] listopada 2007 r. odmówił wznowienia postępowania.
Decyzją z [...] marca 2008 r. Dyrektor Izby Celnej w R. uchylił w całości zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
Postanowieniem z [...] lipca 2008 r. Dyrektor Izby Celnej w R. działając na podstawie art. 241 § 1 w zw. z art. 240 § 1 pkt 1 oraz 243 § 1 i 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) wznowił postępowanie w sprawie zakończonej decyzją ostateczną z [...] listopada 2005 r., a następnie decyzją z [...] września 2008 r. odmówił jej uchylenia.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że zarzut skarżącego w zakresie przesłanki wskazanej w art. 240 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej jest niezasadny. Podkreślono, iż dowody, na których organ oparł się w postępowaniu administracyjnym zwykłym okazały się nieprawdziwe, co zostało potwierdzone przez upoważnioną instytucję, tj. Departament Polityki Taryfowej Głównego Urzędu Ceł w B. Tym samym powołanie biegłego w celu potwierdzenia lub obalenia tezy organu jest niezasadne. Ponadto podkreślił, że wyrokiem z 20 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Go 40/06 Wojewódzki Sądu Administracyjnego oddalił skargę na decyzję z [...] listopada 2005 r.
Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie decyzją z [...] stycznia 2009 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalając skargę podał, że zaskarżona decyzja została wydana w jednym z trybów nadzwyczajnych, jakim jest wznowienie postępowania. Instytucja wznowienia postępowania ma na celu stworzenie prawnej możliwości ponownego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i ponownego rozstrzygnięcia sprawy zakończonej decyzją ostateczną, jeżeli postępowanie podatkowe prowadzone przez organy było dotknięte kwalifikowanymi wadami procesowymi, wyliczonymi wyczerpująco w art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej. Postępowanie wznowieniowe nie może być wykorzystane do pełnej merytorycznej kontroli decyzji wydanej w postępowaniu zwykłym, nie jest to bowiem kontynuacja postępowania zwykłego. Sąd wyjaśnił, że skoro wznowienie postępowania ma charakter postępowania nadzorczego w zakresie stwierdzenia wad postępowania zakończonego wydaniem decyzji ostatecznej, to decyzja wydana w postępowaniu wznowieniowym jest decyzją o innej decyzji, a nie decyzją rozstrzygającą sprawę, jako taką.