Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.), Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska, Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz, Protokolant asystent sędziego Marcin Rączka, po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 marca 2011 r. sygn. akt II SA/Lu 71/11 w sprawie ze skargi J.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 14 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 17 marca 2011 r. sygn. akt II SA/Lu 71/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę J.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 14 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego.
Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie decyzją z dnia 14 grudnia 2010 r., po rozpoznaniu odwołania J.S. od decyzji wydanej z upoważnienia Burmistrza Miasta [...]z dnia 18 października 2010 r., nr [...], odmawiającej przyznania zasiłku okresowego, utrzymało tę decyzję w mocy.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, iż powołaną wyżej decyzją organ I instancji odmówił przyznania J.S. wnioskowanego świadczenia, wskazując, że dochód rodziny J.S. wynosi 797,82 zł i przekracza kryterium dochodowe uprawniające do świadczeń z pomocy społecznej, które dla dwuosobowej rodziny wynosi 702 zł. Organ stwierdził, że z dokonanych w toku postępowania ustaleń wynika, iż nie ma możliwości prowadzenia odrębnego gospodarstwa domowego w warunkach, w jakich wnioskodawczyni zamieszkuje z matką. J.S. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z matką H.P., co przejawia się w opiece nad matką, przygotowywaniu posiłków, utrzymywaniu czystości w mieszkaniu, załatwianiu urzędowych spraw matki, umawianiu wizyt lekarskich. W związku z tym organ stwierdził, ze strona nie spełnia przesłanek niezbędnych do przyznania zasiłku okresowego.
Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji Kolegium podkreśliło, iż J.S. i H.P. są ze sobą spokrewnione oraz wspólnie zamieszkują i gospodarują, o czym przesądza fakt, że odwołująca pozostaje na utrzymaniu matki, gdyż nie ma własnych dochodów. Jej dochodem był tylko dodatek mieszkaniowy, a nie emerytura matki, co podniosło Kolegium w uzasadnieniu swojej decyzji z dnia 25 sierpnia 2010 r., na którą powołała się J.S. w odwołaniu. Z racji prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego z matką dochody członków rodziny sumuje się i uznaje za wspólny dochód rodziny. Odwołująca mieszka wspólnie z matką w mieszkaniu stanowiącym własność matki, dba o czystość mieszkania, dokonuje zakupów, przygotowuje posiłki (odrębne dla siebie i matki), opiekuje się matką, pomaga jej w sprawach urzędowych, podejmuje decyzje w sprawach związanych z lokalem mieszkalnym w imieniu matki - na podstawie umowy użyczenia - oraz ponosi opłaty za mieszkanie. O prowadzeniu gospodarstwa domowego przez odwołującą się i jej matkę świadczy również to, że stan zdrowia matki nie pozwala na samodzielne dokonywanie wielu czynności życia codziennego. Subiektywne przekonanie J.S. i H.P. o prowadzeniu odrębnego gospodarstwa domowego nie jest wystarczające dla stwierdzenia faktu prowadzenia przez nie odrębnego gospodarstwa domowego. Ponadto odwołująca ubiegając się o dodatek mieszkaniowy zawsze twierdziła, że jej gospodarstwo domowe liczy dwie osoby. Odwołująca nie może jednocześnie być uznana za osobę samotnie gospodarującą w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej i osobę prowadzącą wspólne gospodarstwo domowe z matką w rozumieniu przepisów o dodatkach mieszkaniowych. Zdaniem Kolegium, jej rezygnacja z dodatku mieszkaniowego od 1 października 2010 r. potwierdza, że podejmuje nierozsądne decyzje, aby uzyskać świadczenie z pomocy społecznej i działa na szkodę swojej rodziny. Zawarcie przez matkę umowy o kredyt, o który ubiegając się oświadczyła, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, nie ma prawnego znaczenia dla rozstrzygnięcia zapadłego w sprawie, ponieważ treść umowy wiąże tylko strony umowy.