Żądane informacje pozwalają zweryfikować, czy przeprowadzony nabór odpowiadał przepisom prawa i czy nie doszło do nieprawidłowości w postaci zmian zasad naboru w jego trakcie przez ich dostosowanie do jednego z kandydatów, co podważałoby założenie o otwartym charakterze konkursu wynikające z art. 118a ust. 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym. Fakt, że żądane informacje mogą służyć do kwestionowania wyników naboru nie podważa ich publicznego charakteru, zwłaszcza że to kwestionowanie może służyć interesowi publicznemu np. mieć na celu napiętnowanie i wyeliminowanie nieprawidłowości.
Nietrafny jest też zarzut naruszenia art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. g/ u.d.i.p. Przepisy odrębne, o których mowa w przywołanej normie, nie określają zakresu dostępności do informacji o naborze (to już bowiem wynika z art. 1 ust. 2 tej ustawy), lecz normują ów nabór wyznaczając jego zakres, a tym samym w jego ramach ex lege wszystkie informacje stanowią informację publiczną na mocy art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. g/ ustawy o dostępie do informacji publicznej (por. P. Sitniewski, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, Wrocław 2011, s. 121). Przy tym zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 12 czerwca 2014 r., I OSK 2488/13 jawna jest informacja o wszystkich kandydatach biorących udział w naborze na funkcję publiczną, nie zaś tylko o osobach wybranych. Jak zauważył NSA w wyroku z dnia 19 sierpnia 2009 r., I OSK 683/09: "informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, stanowią informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami związanymi ze stanowiskiem określonym w ogłoszeniu o naborze".
Odnośnie zarzutu skargi kasacyjnej dotyczącego naruszenia art. 6 ust. 2 u.d.i.p., to żądany protokół nie ma charakteru dokumentu wewnętrznego, lecz dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Terminu "dokument wewnętrzny" używa się dla określenia dokumentu, który nie jest skierowany do podmiotów zewnętrznych. Dokumenty takie służą wymianie informacji, zgromadzeniu niezbędnych materiałów, uzgadnianiu poglądów i stanowisk, mogą określać zasady działania w określonych sytuacjach, mogą też być fragmentem przygotowań do powstania aktu będącego formą działalności danego podmiotu (zob. wyrok NSA z dnia18 sierpnia 2010 r., I OSK 851/10; wyrok NSA z dnia 7 października 2015 r., I OSK 1883/14; wyrok TK z dnia 13 listopada 2013 r., P 25/12, OTK-A 2013, nr 8, poz. 122). Takiego charakteru nie ma protokół z posiedzenia komisji konkursowej, gdyż zawiera oświadczenie wiedzy członków komisji będących funkcjonariuszami publicznymi, wyrażające się w ocenie poszczególnych kandydatów (spełnienia przez nich kryteriów naboru), które determinuje rekomendacje i stanowi uzasadnienie wyboru jednego z kandydatów do zatrudnienia na stanowisku nauczyciela akademickiego, tj. o uprawnieniu osoby zewnętrznej do nawiązania z nią stosunku zatrudnienia na stanowisku publicznym nauczyciela akademickiego. Zawiera przy tym wyniki głosowania w przedmiocie poszczególnych osób ubiegających się o zatrudnienie. Fakt, że komisja "wyłania kandydata" spośród osób ubiegających się w głosowaniu tajnym oznacza jedynie, że tajne jest to, w jaki sposób głosowali poszczególni członkowie komisji, nie jest zaś tajny wynik głosowania, dokonana przez nich ocena kandydatów, dyskusja na komisji itd. Ponadto protokół z posiedzenia komisji konkursowej nie ma charakteru epizodycznego (co jest cechą dokumentów wewnętrznych) w toku konkursu na stanowisko nauczyciela akademickiego, lecz przedstawia ostateczne stanowisko komisji konkursowej i jej motywację. W literaturze aprobuje się stanowisko, że dokumentem urzędowym jest "każdy dokument, który ma jakikolwiek znaczenie dla ukształtowania treści późniejszego oświadczenia woli lub wiedzy, a zatem obejmuje różnego rodzaju dokumenty związane z wykonywaniem kompetencji i zadań publicznych" (zob. I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, Warszawa 2016, s. 202). Trzeba też wskazać, że zawarte w protokole informacje nie służą jedynie podmiotowi zobowiązanemu, co jest elementem dokumentów wewnętrznych. Cechą dokumentów wewnętrznych jest bowiem, że zostają wytworzone tylko na potrzeby podmiotu, który je wytworzył, i nie przedstawiają jego stanowiska na zewnątrz, nie zostają bezpośrednio wykorzystane w szeroko rozumianym procesie decyzyjnym (por. P. Szustakiewicz, Problemy dostępu do informacji publicznej na tle orzecznictwa sądów administracyjnych, "Samorząd Terytorialny" 2015, nr 4, s. 62; I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, Warszawa 2016, s. 24, 206-208). W niniejszej sprawie żądany przez wnioskodawcę protokół wytworzony został na potrzeby postępowania konkursowego i przedstawia stanowisko komisji konkursowej na zewnątrz, tj. względem innych podmiotów (rady jednostki organizacyjnej, rektora uczelni), mając na celu doprowadzić do rozstrzygnięcia o zatrudnieniu określonej osoby.
Konkludując, skoro żądana informacja odpowiada definicji dokumentu urzędowego z art. 6 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej i determinuje rozstrzygnięcie o naborze skierowane do podmiotu zewnętrznego, a jej treść pozwala ocenić prawidłowość przeprowadzonego postępowania konkursowego, to nie stanowi tzw. "dokumentu wewnętrznego", lecz dokument urzędowy podlegający w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a/ tej ustawy upublicznieniu tak w zakresie treści, jak i postaci w jakiej został utrwalony.
Z uwagi na powyższe, zarzuty skargi kasacyjnej naruszenia przepisów procesowych, mające polegać na pominięciu indywidualnego, a nie publicznego charakteru sprawy - są niezasadne.
Mając wszystko to na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.