Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia NSA Anna Lech Sędzia WSA del. Iwona Kosińska (spr.) Protokolant asystent sędziego Wojciech Latocha po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 listopada 2008 r. sygn. akt II SA/Rz 418/08 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 19 listopada 2008 r. sygn. akt SA/Rz 418/08, po rozpatrzeniu skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości, oddalił skargę.
W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie decyzją z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] po rozpoznaniu wniosku A. B. o ponowne rozpatrzenie sprawy utrzymało w mocy swoją własną decyzję z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy B. z dnia [...] września 2000 r. nr [...] o rozgraniczeniu nieruchomości położonych w Z. oznaczonych jako działki nr [...],[...],[...],[...] z działkami [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] zgodnie z operatem geodezyjnym włączonym do zasobu ewidencji gruntów z dnia [...] sierpnia 2000 r.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący zaznaczył, że jest to trzecia decyzja w sprawie wydana z rażącym naruszeniem prawa. Postępowanie o stwierdzenie nieważności zostało wszczęte wnioskiem z dnia [...] lipca 2005 r. Zdaniem skarżącego, obowiązkiem Kolegium na podstawie art. 77 kpa było zebranie w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego, w tym materiałów geodezyjnych na podstawie których określono przebieg granic w 2005 r. Skarżący zarzucił, że w aktach sprawy nie ma dokumentów przechowywanych w zasobach bazowym, przejściowym i użytkowym. Wójt Gminy B. nie dokonał oceny dokumentacji zgodnie z treścią art. 33 ust. 2 Prawa geodezyjnego i kartograficznego, gdyż dokumentacja techniczna została włączona do zasobu przed dokonaniem oceny. Zgodnie z przepisami prawa, a w szczególności rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej do ustalenia przebiegu granic nie doszło na podstawie dokumentów stwierdzających stan prawny nieruchomości oraz określających położenie punktów granicznych i przebieg granic, ale w oparciu o pomiar sytuacyjny, który nie ma żadnego związku z granicą nieruchomości. Takie działanie organu jest sprzeczne z § 15 powołanego rozporządzenia. Nie jest prawdziwe, zdaniem skarżącego, twierdzenie Wójta Gminy B., że wraz z żoną nie podpisali protokołu. Faktycznie nie wyraził on zgody na przebieg granicy ustalony przez geodetę. Żona nie została dopuszczona do udziału w czynnościach ustalania przebiegu granicy nieruchomości. Kolegium nie posiada specjalistycznych wiadomości i dlatego pomija dowody znajdujące się w aktach sprawy, a to protokoły graniczne, opinię sporządzoną dla sądu, czy też pismo Wójta Gminy B. z dnia [...] lipca 2000 r., z których wynika, że nie był w stanie dokonać takiej oceny zgodnie z obowiązującym prawem przed wydaniem decyzji. Do wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący dołączył protokoły zeznań świadków, że wbrew twierdzeniom Wójta Gminy B. nie została dokonana ocena w trybie art. 33 ust. 2 Prawa Geodezyjnego. Po rozpoznaniu złożonego wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie stwierdziło, że zawarte w nim zarzuty nie zasługują na uwzględnienie. Organ nadzoru wyjaśnił, że decyzja kontrolowana w trybie o stwierdzenie nieważności została wydana po ustaleniu, iż zainteresowani właściciele nie zawarli ugody, a ustalenie przebiegu granicy nastąpiło po przeprowadzeniu postępowania wszczętego postanowieniem Wójta Gminy B. z dnia [...] maja 2000 r. i na podstawie dowodów takich jak: upoważnienie geodety J. C. do przeprowadzenia czynności ustalenia przebiegu granic, zgłoszenia pracy geodezyjnej do ośrodka dokumentacji z dnia [...] maja 2000 r.; oświadczenia geodety o osobistym powiadomieniu w dniu [...] czerwca 2000 r., powiadomienie stron o stawieniu się na gruncie w dniu [...] czerwca 2000 r., dokumentów dotyczących przebiegu granic wydanych przez ośrodek dokumentacji na dzień [...] maja 2000 r., wyrysów z map ewidencyjnych oraz szeregu innych dokumentów zgromadzonych w sprawie. Nieuzasadnione jest również w opinii organu orzekającego twierdzenie skarżącego, że zapisy dokonane przez geodetę w protokole granicznym nie mogą stanowić dowodu w sprawie, gdyż w postępowaniu administracyjnym dowodem może być wszystko, co przyczyni się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Protokół zawiera wszystkie elementy wymagane przepisami prawa i został podpisany przez siedmiu świadków. Odnosząc się do zarzutu skarżącego o niedokonaniu oceny prawidłowości wykonanych czynności ustalenia przebiegu granic nieruchomości organ stwierdził, że ocena została dokonana przed wydaniem decyzji. Ustawa nie przewiduje szczególnej formy dla sporządzenia takiej oceny. Strony w trakcie postępowania były kilkakrotnie informowane o możliwości zapoznania się ze gromadzonym materiałem, a zakończenie czynności rozgraniczających i złożenie operatu do urzędu spowoduje wydanie decyzji po analizie całego materiału dowodowego. Kolegium powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne wyjaśniło, że rażące naruszenie prawa zachodzi wówczas, gdy treść decyzji pozostaje w sprzeczności z przepisami prawa i gdy charakter tego naruszenia powoduje, że decyzja nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. Cechą rażącego naruszenia jest również to, że treść decyzji pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią zastosowanego przepisu. Decyzja rozgraniczeniowa objęta kontrolą w niniejszym postępowaniu w sposób rażący nie narusza prawa. Organ zaznaczył, że podstawową zasadą procedury administracyjnej jest też trwałość ostatecznych decyzji administracyjnych.