Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W postępowaniu przed NSA prowadzonym na skutek wniesienia skargi kasacyjnej obowiązuje generalna zasada ograniczonej kognicji tego sądu (art. 183 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.). NSA jako sąd II instancji rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, wyznaczonych przez przyjęte w niej podstawy, określające zarówno rodzaj zarzucanego zaskarżonemu orzeczeniu naruszenia prawa, jak i jego zakres. Z urzędu bierze pod rozwagę tylko nieważność postępowania. Ta jednak nie miała miejsca w rozpoznawanej sprawie.
Skarga kasacyjna nie mogła być uwzględniona, albowiem podniesione w niej zarzuty przeciwko zaskarżonemu wyrokowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nie są trafne.
Przepisy art. 32 ust. 2 pkt 3 u.s.p. i art. 5 ust. 7 u.s.o. to tzw. normy zadaniowe. Określają one, jakie obowiązki spoczywają na zarządzie powiatu (w ogóle - pierwszy z wymienionych przepisów lub na zarządzie powiatu jako organie prowadzącym placówkę oświatową - drugi z nich), ale nie określają one sposobu, w jaki te zadania mają być realizowane. Dlatego też nie mogą one stanowić podstawy prawnej władczych aktów zarządu powiatu skierowanych na zewnątrz.
Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że realizacja tych zadań musi przebiegać zgodnie z prawem, ponieważ zgodnie z art. 7 Konstytucji RP organy władzy publicznej, a do nich należą również organy samorządu terytorialnego, działają na podstawie i w granicach prawa. Oznacza to, że gospodarowanie mieniem powiatu objętym prawem trwałego zarządu ustanowionym na rzecz oświatowej jednostki organizacyjnej jest ograniczone do trybu i zasad określonych w art. 46 - 49 u.g.n. Jak trafnie bowiem zauważył Sąd I instancji ograniczenie w dysponowaniu tym mieniem powiatu wynika z faktu przekazania tychże nieruchomości w trwały zarząd jednostkom oświatowym.
Bez znaczenia dla oceny prawnej, wyrażonej przez Sąd w niniejszej sprawie pozostaje fakt zawarcia w dniu 16 września 2015 roku porozumienia pomiędzy Zarządem Powiatu C., a Dyrekcją i przedstawicielami społeczności szkolnej Zespołu Szkół Technicznych im. [...] w C., ponieważ w drodze porozumienia nie można się uwolnić od konstytucyjnego obowiązku działania na podstawie przepisów prawa, jaki spoczywa na wszystkich organach władzy publicznej.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargę kasacyjną za niemającą usprawiedliwionych podstaw i na podstawie art. 184 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.