Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie Sędzia NSA del. Jacek Hyla Sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 lutego 2018 r. sygn. akt II SA/Rz 1276/17 w sprawie ze skargi K.R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1) uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2017 r. nr [...]; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz K.R. kwotę 600,00 (sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 6 lutego 2018 r., sygn. akt II SA/Rz 1276/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę K.R. (dalej określanej jako skarżąca) na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej określanego jako SKO) z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok wydano w następujących okolicznościach stanu faktycznego i prawnego sprawy:
Wnioskiem z dnia 26 stycznia 2017 r., uzupełnionym dnia 21 lutego 2017 r. Prezydent [...] zwrócił się do Starosty [...] o stwierdzenie nabycia przez reprezentowany przez niego Skarb Państwa własności nieruchomości położonych w S. (działki nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...]) i w S. (działki [...] i [...]). Podkreślił, że stosownie do art 9 ust. 2b ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r.- Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770, ze zm., dalej powoływanej jako ustawa z 20 sierpnia 1997 r.) nieruchomości te, stanowiące majątek "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w S. (dalej określanej jako Spółka), którą należy uznać za wykreśloną z rejestru z dniem 1 stycznia 2016 r., zostały nabyte z mocy prawa przez Skarb Państwa. Do wniosku załączono zaświadczenie Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego, że Spółka nie jest wpisana do rejestru przedsiębiorców, dotyczący Spółki odpis z Rejestru Handlowego oraz dokumentację obrazującą stan prawny wspomnianych nieruchomości.
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2017 r. Sąd Rejonowy [...] odrzucił wniosek o wpisanie Spółki do Krajowego Rejestru Sądowego, złożony dnia 26 lutego 2016 r., a Sąd Okręgowy w [...] oddalił zażalenie Spółki na to postanowienie.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2017 r., nr [...] Starosta [...] stwierdził nabycie nieruchomości zgodnie z wnioskiem. Zaznaczył, że Spółka do dnia 31 grudnia 2015 r. nie złożyła wniosku o wpisanie jej do Krajowego Rejestru Sądowego, wobec czego w myśl art 9 ust. 2a i 2b ustawy z 20 sierpnia 1997 r. z dniem 1 stycznia 2016 r. utraciła swój prawny byt, a pozostałe po niej mienie zostało nabyte nieodpłatnie z mocy prawa przez Skarb Państwa. Z tego powodu wyłącznie ten ostatni podmiot ma status strony postępowania, ponieważ zgodnie z art. 9 ust. 2b ustawy z 20 sierpnia 1997 r. z dniem wykreślenia Spółki z rejestru wygasły również prawa jej wspólników, którzy tym samym nie mają już w postępowaniu interesu prawnego.
Pismem z dnia 16 sierpnia 2017 r. skarżąca, jako członek zarządu Spółki, wniosła do SKO o stwierdzenie nieważności tej decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1257, ze zm., obecnie Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, ze zm., dalej powoływanej jako K.p.a.) jako rażąco naruszającej prawo, m.in. art. 21 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, ze zm.).