Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge- Lissowska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. WSA Tamara Dziełakowska Protokolant starszy asystent sędziego Piotr Baryga po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 913/13 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...], 2. zasądza od Ministra Rozwoju i Finansów na rzecz skarżących solidarnie kwotę 820 (osiemset dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z 30 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 913/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. G., K. G., M. G., M. G., M. C., B. C., S. W., A. P., B. P., C. S., A. Z., A. J., H. W., J. K., S. S., S. S., A. K., Z. S., E. S. i K. P., na decyzję Ministra Gospodarki z [...] lutego 2013 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję tego organu z dnia [...] października 2008 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok powyższy zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Decyzją z [...] października 2008 r. Minister Gospodarki nie stwierdził nieważności orzeczenia Nr [...] Ministra Przemysłu i Handlu z [...] maja 1948 r. o przejęciu przedsiębiorstw na własność Państwa, w części dotyczącej przedsiębiorstwa pn. [...], która została utrzymana w mocy decyzją tegoż Ministra z [...] grudnia 2008 r. Decyzję tę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 22 maja 2009 r. IV SA/Wa 351/09, uchylił, zaś Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 8 lipca 2010 r. I OSK 1193/09, skargę kasacyjną oddalił. Rozpoznając ponownie sprawę, Minister utrzymał w mocy decyzję z [...] października 2008 r., która została uchylona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 20 kwietnia 2011 r. IV Sa/Wa 329/11. W wyniku tego wyroku Minister utrzymał w mocy decyzję z [...] października 2008 r., decyzją z [...] lutego 2013 r. wskazaną na wstępie.
W uzasadnieniu decyzji Minister wskazał:
Przejęcie przedsiębiorstwa nastąpiło na podstawie art. 3 ust. 1 i 5 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz.U. Nr 3, poz. 17 ze zm.) oraz § 65 ust. 1 pkt a i § 71 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa (Dz.U. Nr 16, poz. 62), a integralną częścią tego orzeczenia było orzeczenie Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu z [...] grudnia 1961 r., wydane na podstawie § 75a rozporządzenia, którym ustalono, że składniki majątkowe, objęte protokołem zdawczo-odbiorczym, sporządzonym 23 września 1949 r. oraz dodatkowym protokołem zdawczo-odbiorczym z [...] grudnia 1961 r., stanowią część składową przedsiębiorstwa. Z treści protokołu zdawczo-odbiorczego z [...] grudnia 1961 r. wynikało, że składniki majątkowe przedsiębiorstwa stanowiły m.in.: nieruchomość o pow. 2689 m2, młyn handlowy, młyn gospodarczy oraz motorownia, choć z protokołu przejęcia młyna motorowego z 10 maja 1946 r. wynikało, że pierwotnie wnioskiem o upaństwowienie został objęty jedynie młyn handlowy, jednak już w dniu 3 października 1946 r. procesem nacjonalizacji objęty został także budynek młyna gospodarczego wraz z jego wyposażeniem, zatem organ stwierdził, że analiza dokumentów archiwalnych wykazała, że pod względem struktury prawnej młyn handlowy, jak i młyn gospodarczy stanowiły jedno przedsiębiorstwo. Zgromadzone dokumenty i inne dowody (między innymi opinie biegłych), wskazywały na to, iż w sprawie spełnione zostały przesłanki natury technologicznej, wskazane w art. 3 ust. 1 i 5 oraz art. 6 ust. 1 ustawy nacjonalizacyjnej, gdyż rzeczywista zdolność przemiałowa młynów w dniu [...] lutego 1946 r. przekroczyła kryterium upaństwawiania, tj. 15 ton zboża na dobę zatem kontrolowane orzeczenie z [...] maja 1948 r., w części dotyczącej przedmiotowego przedsiębiorstwa, nie naruszało prawa, tym bardziej w sposób rażący.