Skarga kasacyjna na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego w przedmiocie wygaśnięcia stosunku pracy na stanowisku dyrektora szkoły
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie NSA Maciej Dybowski del. WSA Iwona Kosińska Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Skarbimierz od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 18 listopada 2013 r., sygn. akt II SA/Op 460/13 w sprawie ze skargi Gminy Skarbimierz na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia stosunku pracy na stanowisku dyrektora szkoły oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z 18 listopada 2013 r., II SA/Op 460/13 oddalił skargę Gminy Skarbimierz na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia stosunku pracy na stanowisku dyrektora szkoły. W uzasadnieniu swego orzeczenia Sąd stwierdził, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze, stwierdzające nieważność postanowienia Wójta Gminy Skarbimierz z [...] lipca 2013 r., nr [...], w sprawie wygaśnięcia z mocy prawa stosunku pracy G. P. na stanowisku dyrektora [...] im. [...] w Skarbimierzu nie narusza prawa.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 549 ze zm., zwanej dalej u.s.g.), uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem jest nieważne. O nieważności orzeka właściwy organ nadzoru, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały lub zarządzenia. Z brzmienia tego przepisu wynika, iż organ nadzoru, jakim jest wojewoda, orzeka o nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy. Prawną formą realizacji kompetencji wójta, jako organu wykonawczego gminy jest zarządzenie. Wspomnieć można, że zarządzenia nie stanowią jedynej formy działania wójta, bowiem wydaje on także decyzje, postanowienia, działa w formach cywilnoprawnych oraz materialno-technicznych i w formach niewładczych. Jednak w rozpoznawanej sprawie, akt nazwany przez Wójta "postanowieniem" w istocie jest zarządzeniem dotyczącym konkretnego kierownika gminnej jednostek organizacyjnych. Powołanie na stanowisko dyrektora publicznej szkoły, odwołanie ze stanowiska, czy też stwierdzenie wygaśnięcia funkcji są czynnościami związanym z obsadą stanowiska kierowniczego w szkole, stanowią formę zarządzania gminną jednostką i powinny być podejmowane przez wójta przez wydanie zarządzenia. Nazwanie tego aktu postanowieniem, nie pozbawia go cech zarządzenia, bowiem nie nazwa aktu, ale jego treść - zawartość merytoryczna - przesądza o charakterze podjętego aktu. Zarządzenie, jako akt, o którym mowa w art. 91 ust. 1 u.s.g. nie ogranicza się wyłącznie tylko do zarządzeń w tych sprawach wyliczonych w ustawie o samorządzie gminnym. Z odesłania zawartego w art. 91 ust. 5 u.s.g. nie wynika również, że wójt, jako organ wykonawczy gminy może wydać akt w sprawie indywidualnej dyrektora szkoły, wynikającej z realizacji zadania o charakterze publicznoprawnym w dowolnej formie.

Trudno byłoby uznać, że akt w sprawie wygaśnięcia z mocy prawa stosunku pracy na stanowisku dyrektora szkoły nie jest zarządzeniem wójta z zakresu administracji publicznej, który nie podlega nadzorowi w trybie art. 91 ust. 1 u.s.g. Personalny charakter aktu, dotyczący zakończenia funkcji kierowniczej w szkole, jest prawną formą zarządzania szkołą gminną, a zarządzanie szkołą wchodzi w zakres administracji publicznej. Sąd podzielił stanowisko zawarte w wyroku NSA z 5 sierpnia 2010 r., I OSK 805/10 (LEX nr 645315), że zarządzenia wójta dotyczące funkcji dyrektora szkoły są aktami o charakterze administracyjnoprawnym i podlegają kontroli wojewody oraz właściwości sądów administracyjnych, a nie powszechnych. Kwestia zaliczania spraw tego rodzaju do spraw z zakresu administracji publicznej została przesądzona uchwałą składu 7 sędziów NSA z 16 grudnia 1996 r., OPS 6/96, LEX nr 29268.

Strona 1/4