Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie Sędzia NSA Wiesław Morys Sędzia del. WSA Rafał Wolnik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 24 maja 2018 r. sygn. akt II SA/Ol 53/18 w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia opłaty z tytułu zwrotu udzielonej bonifikaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 maja 2018 r., sygn. akt II SA/Ol 53/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia opłaty z tytułu zwrotu udzielonej bonifikaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, oddalił skargę.
W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne:
Prezydent [...] decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 r. odmówił skarżącej umorzenia kwoty 70.247,53 zł z tytułu zwrotu udzielonej bonifikaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w [...] przy ul. [...][...].
Po rozpatrzeniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] maja 2016 r. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Ol 268/17, uchylił ww. decyzję Kolegium i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. W ocenie Sądu żaden z organów administracji w najmniejszym stopniu nie odniósł się do okoliczności przekazania przez skarżącą pieniędzy synowi na operację i rehabilitację jako okoliczności mogącej mieć wpływ na umorzenie przedmiotowej opłaty.
Następnie organ I instancji decyzją z dnia [...] września 2017 r. ponownie odmówił umorzenia opłaty z tytułu zwrotu udzielonej bonifikaty.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że fakt przekazania przez stronę synowi kwoty 40.000,00 USD nie stanowi wystarczającej przesłanki do zastosowania ulgi w postaci umorzenia opłaty. Organ podniósł, że nie neguje, iż kwota taka została przekazana, jednakże brak jest dowodów świadczących o jej wydatkowaniu na operację i rehabilitację w całości lub w części.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca wskazała, że organ nie odniósł się do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 27 kwietnia 2017 r. Podniosła, że w aktach sprawy znajdują się dokumenty, które stwierdzają fakt przebycia operacji, konsultacja jest zawarta w opisie lekarskim łącznie z ceną, syn podpisał zgodę na ujawnioną kwotę, jest zgoda na skutki pooperacyjne i inne przedstawione konsekwencje. O tym, że operacja się odbyła świadczy fakt wykonywanej rehabilitacji, którą syn odbywał przez kilka miesięcy, płacąc za 1 godz. 75,00 USD, do tego dochodzi koszt leków i maści. Skarżąca powołała się również na okoliczność, że opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności powinna dotyczyć tylko działki gruntu, a nie całej nieruchomości z budynkiem. Dalej wskazano, że zastosowała się do warunków udzielonej bonifikaty i w ciągu 12 miesięcy od sprzedaży gruntu przeznaczyła znaczne środki na potrzeby mieszkaniowe i remont. Odwołująca się stwierdziła, że spełniła swoje zobowiązanie wobec UM w [...], kupując dla siebie mieszkanie. Ustawodawca nie przewidział konieczności przeznaczenia całej bonifikaty na zakup następnej nieruchomości. Zdaniem odwołującej się nieracjonalnym byłoby poszukiwanie lokalu, którego wartość byłaby identyczna do nowo nabytego lokalu w sytuacji, gdy potrzeby mieszkaniowe właściciela uległy zmniejszeniu. W konkluzji odwołania wskazano, że wszystkie opisane fakty i okoliczności stwarzają przesłanki do podjęcia decyzji o odstąpieniu od żądania zwrotu bonifikaty.