Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski, Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.), Sędzia del. WSA Leszek Kamiński, Protokolant starszy sekretarz sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 27 września 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] S.A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Lu 244/10 w sprawie ze skargi [...] S.A. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Lublinie z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie nakazu umieszczenia pracownika w ewidencji pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 18 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Lu 244/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę [...] S.A. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Lublinie z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...], którą utrzymany został w mocy nakaz inspektora pracy z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] o umieszczeniu E. G., zatrudnionego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku mechanika lotniczego, w ewidencji pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wyjaśnił, że:
Orzeczenia organów wydane zostały w związku z kontrola przeprowadzoną w [...], w trakcie której na podstawie karty służby pracownika, zawierającej spis obowiązków i wykonywanych czynności ustalono, że pracownik na stanowisku mechanika lotniczego wykonuje następujące czynności:
- wykonuje i potwierdza w Pokładowym Dzienniku Technicznym Śmigłowca wykonanie liniowej obsługi technicznej śmigłowców, rejestrację usterek i sposób ich usunięcia,
- wypełnia Kartę Ewidencji Niesprawności Śmigłowca w obsłudze liniowej i hangarowej,
- wypełnia Kartę Gotowości Technicznej do Lotów Próbnych Doświadczalnych,
- wykonuje czynności obsługowe zgodnie ze standardami zawartymi w danych obsługowych śmigłowców,
- bierze udział w przygotowaniach śmigłowców do lotów próbnych doświadczalnych w zakresie czujników i aparatury pomiarowej, a także ma uprawnienia do potwierdzania w Pokładowym Dzienniku Technicznym Śmigłowca obsługi liniowej.
Organy ustaliły, że E. G. posiada uprawnienia do poświadczania obsługi statków powietrznych, wykonuje prace związane z naziemnym przygotowaniem ich do lotu, a prace te wykonuje zarówno w budynkach, jak i na płycie lotniska, przy czym prace związane z bezpośrednią obsługą potwierdzające bezpieczeństwo śmigłowców należą do podstawowych obowiązków mechanika lotniczego, zaś praca na płycie lotniska odbywa się w ramach codziennych zadań i często jest związana z poświadczaniem przygotowania śmigłowców do eksploatacji.
Te ustalenia doprowadziły do uznania, że E. G. wykonuje prace o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 41 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. Nr 237, poz. 1656 ze zm.), wskazane w załączniku nr 2 poz. 3 do tej ustawy, a wobec tego należy go umieścić w ewidencji takich pracowników.
W odwołaniu i skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie [...] zarzuciła niewłaściwe zastosowanie ww. przepisów, podnosząc, że aby pracownik mógł być uznany za wykonującego pracę o szczególnym charakterze, jego praca związana z bezpośrednią obsługą potwierdzającą bezpieczeństwo statków powietrznych na płycie lotniska powinna być wykonywana w pełnym wymiarze norm pracy, zaś praca E. G. polega zarówno na obsłudze potwierdzającej bezpieczeństwo statków powietrznych na płycie lotniska, tzw. obsługa liniowa, jak i w hangarze, tzw. obsługa hangarowa, a ta nie jest zaliczona do prac o szczególnym charakterze.
Przechodząc do rozważań, Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że stanowisko skarżącej [...] jest błędne, bowiem art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych zawiera definicję prac w szczególnych warunkach oraz prac o szczególnym charakterze, a ustawa zawiera załączniki zawierające wykazy obu rodzajów prac, a z porównania definicji ustawowych i katalogów prac wynika, iż w pierwszym przypadku możliwość przejścia na wcześniejszą emeryturę uzasadniona jest względami interesu pracownika, wykonującego prace w środowisku negatywnie wpływającym na jego stan zdrowia, zaś w drugim chodzi o interes publiczny, ochronę bezpieczeństwa ludzi związaną z wykonywaniem przez pracownika czynności polegających na szczególnej odpowiedzialności, do czego niezbędna jest sprawność psychofizyczna. Taka sprawność może obniżać się wraz z wiekiem, zatem w interesie publicznym leży odsunięcie pracownika od takich prac, a w interesie pracownika umożliwienie nabycia świadczeń pomostowych przed uzyskaniem pełnych praw emerytalnych.