Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Irena Kamińska (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Borowiec, Sędzia del. NSA Jerzy Solarski, Protokolant starszy asystent sędziego Andrzej Nędzarek, po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 403/12 w sprawie ze skargi B. S.A. z siedzibą w W. na bezczynność Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie rozpoznania wniosku z 12 czerwca 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od B. S.A. w W. na rzecz Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad kwotę 220 zł (dwieście dwadzieścia) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2012 r., sygn. akt II SAB/Wa 403/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zobowiązał Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do rozpoznania wniosku B. S. A. z siedzibą w W. z dnia 12 czerwca 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej.
W uzasadnieniu wyroku wskazano, iż w dniu 14 czerwca 2012 r. B. S. A, złożyła w siedzibie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad wniosek z dnia 12 czerwca 2012 r. nr (...) o udzielenie drogą elektroniczną lub w formie kserokopii na adres przedstawiciela wykonawcy T. S. informacji publicznej w postaci raportu z weryfikacji dokumentacji projektowej wraz z raportem końcowym dla zadania: Budowa drogi ekspresowej S - 2 od węzła "Konotopa" do węzła "Puławska" długości ok. 15 km wraz z odcinkiem drogi ekspresowej długości ok. 5 km łączącej węzeł "Lotnisko" z węzłem "Międzynarodowy Port Lotniczy Okęcie" i z węzłem "Marynarska"; Etap III: Południowa Obwodnica Warszawy S2 - odcinek od węzła "Konotopa" (bez węzła) do węzła "Lotnisko" (bez węzła), opracowanego na podstawie umowy zawartej pomiędzy GDDKiA a Konsorcjum firm: T. Sp. z o. o. i M. Sp. j.
Pismem z dnia 25 czerwca 2012 r. nr (...), Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad odpowiedziała, że powyższy raport z weryfikacji dokumentacji projektowej oraz raport końcowy są dokumentami roboczymi o charakterze wewnętrznym, wytworzonym przez GDDKiA lub inne podmioty i nie zawierają informacji publicznej, stąd też nie podlegają udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżąca B. S. A. wniosła o zobowiązanie organu do rozpatrzenia jej wniosku 12 czerwca 2012 r. dostarczonego w dniu 14 czerwca 2012 r. oraz o zasądzenie od organu na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu - powołując się na opisany powyżej stan faktyczny - stwierdziła, że pismo organu z dnia 25 czerwca 2012 r. nie stanowi decyzji administracyjnej, którą ewentualnie można by odmówić udzielenia informacji publicznej, zaś - powołując się na stosowne przepisy ustawy - żądana informacja ma walor informacji publicznej, bowiem każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Informacja publiczna dotyczy sfery faktów, a zatem obejmować będzie treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Ogólnie rzecz ujmując, informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej, związanych z nimi lub też w jakikolwiek sposób ich dotyczących. Informacją publiczną będą nie tylko treści dokumentów bezpośrednio wytworzonych przez wymienione podmioty, ale również i te, których używają przy realizacji zadań nawet, gdy nie pochodzą wprost od nich. W przedmiotowej sprawie wykonanie Raportu zostało zlecone Konsorcjum firm: T. Sp. z o. o. i M. Sp. j. w trybie przetargu nieograniczonego zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych - umowa z dnia (...) kwietnia 2009 r. nr (...). Wykonanie raportu zostało więc sfinansowane ze środków publicznych w trybie zamówienia publicznego, a jego treść dotyczy w sposób bezpośredni spraw publicznych, tj. realizacji Kontraktu: Budowa drogi ekspresowej S-2 Konotopa - Lotnisko Etap III Południowa obwodnica Warszawy S-2 odcinek od km 456+240 do km 466+684, który to kontrakt też jest finansowany ze środków publicznych. Ten istotny w sprawie aspekt powoduje, iż zastosowanie ma w tym przypadku art. 139 ust. 3 ustawy Prawo o zamówieniach publicznych, który choć wprost nie reguluje materii jawności dokumentów związanych z wykonywaniem umowy o udzielenie zamówienia publicznego, to zapewniając jawność umowy odsyła do zasad udostępnienia informacji określonych w przepisach o dostępie do informacji publicznej. Istotna jest również okoliczność, że raport dotyczy istniejącej dokumentacji projektowej, wykonanej przez projektanta wybranego w drodze zamówienia publicznego za publiczne pieniądze i ma oceniać prawidłowość przygotowanej już dokumentacji, na podstawie której jest właśnie budowana publiczna droga. W tej sytuacji, mając choćby na uwadze bezpieczeństwo przyszłych użytkowników drogi, przedmiotowy raport tym bardziej winien być jawny i poddany kontroli społecznej. Reasumując, przedmiotowy raport ma charakter opinii technicznej o szczególnym znaczeniu dla interesu publicznego, ponieważ zawiera informacje o prawidłowości projektowania publicznej drogi ekspresowej i tym samym bezpośrednio dotyczy bezpieczeństwa wszystkich użytkowników tej drogi. Z kolei Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad jest organem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej, a raport został wytworzony na zlecenie i odnosi się do podmiotu wykonującego funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez niego zadań władzy publicznej i gospodarowania majątkiem Skarbu Państwa, zaś w dalszej części wskazano stanowisko judykatury.