Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka ( spr. ) Sędziowie sędzia NSA Joanna Banasiewicz sędzia WSA del. Wojciech Mazur Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 945/09 w sprawie ze skargi L. W. na uchwałę Zarządu Dzielnicy Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 13 stycznia 2010 r. ( sygn. akt I SA/Wa 945/09) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na uchwałę Zarządu Dzielnicy Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...] lutego nr [...] o odmowie zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Uchwałą z dnia [...] lutego 2009 r. Zarząd Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy odmówił wyrażenia zgody na ponowne zawarcie z L. W. umowy najmu lokalu nr [...] przy ul. [...] w Warszawie oraz umieszczenia w/w na liście osób zakwalifikowanych do wynajęcia lokalu na czas nieoznaczony.
W uzasadnieniu uchwały podkreślono, że L. W. nie spełniała kryterium określonego przepisem § 37 uchwały Rady m.st. Warszawy z dnia 2 grudnia 2004 r., nr XLI 11/1010/2004 w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu miasta stołecznego Warszawy, bo brak było potwierdzenia, że wnioskodawczyni nieprzerwanie zamieszkiwała w przedmiotowym lokalu od chwili wypowiedzenia umowy najmu.
Na powyższą uchwałę L. W. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, domagając się jej uchylenia.
W uzasadnieniu skargi twierdzono, że zaskarżona uchwała rażąco narusza § 21 pkt 1 w związku z § 37 uchwały Rady m.st. Warszawy z dnia 2 grudnia 2004 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu miasta stołecznego Warszawy bo nie została ona poprzedzona należytą oceną dowodów. Organ bowiem - jak podnosiła skarżąca - (cyt. ) "nie powołał się na dowody z pierwszego źródła, tj. zeznania sąsiadów na okoliczność zamieszkiwania (jej) w lokalu [...] przy ul. [...]. W sprawie nie wykazano też, jakie dowody uznano za wiarygodne, a jakim odmówiono wiarygodności.
Zdaniem skarżącej § 37 uchwały Rady m.st. Warszawy z dnia 2 grudnia 2004 r.
nie wymagał, aby przesłanką ponownego zawarcia umowy najmu było jednoznaczne ustalenie nieprzerwanego zamieszkiwania w lokalu a ponadto - jak wywodziła - w przedmiotowym lokalu był przeprowadzany generalny remont i z tego powodu w tym czasie nikt w lokalu nie zamieszkiwał.
Odpowiadając na skargę Zarząd Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy wniósł o jej odrzucenie podnosząc, że skarga ta była niedopuszczalna, bowiem zarzuty w niej zawarte nie mieściły się w kognicji sądu administracyjnego, gdyż - zdaniem organu - nawiązywanie umów najmu lokali przez gminę stanowiło czynnością cywilnoprawną. W przypadku jednak nieuwzględnienia powyższego wniosku, Zarząd Dzielnicy Śródmieście wniósł o oddalenie skargi podnosząc, że skarżąca nie posiadała interesu prawnego w tej sprawie, bowiem nawet uwzględnienie skargi nie stworzyło by po jej stronie prawa podmiotowego ani nawet podstawy roszczenia o zawarcie umowy najmu.
Jednocześnie wskazano, że odmowa zawarcia umowy najmu ze skarżącą została poprzedzona prawidłowym postępowaniem wyjaśniającym, w wyniku którego zostały potwierdzone informacje o jej niezamieszkiwaniu w w/w lokalu.
Organ wyjaśnił przy tym, że L. W. uchwałą Zarządu Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy z dnia [...] stycznia 2007 r., nr [...] odmówiono zawarcia umowy najmu w stosunku do przedmiotowego lokalu lokal w oparciu o przeprowadzone wówczas postępowanie wyjaśniające. Skarżąca nie zakwestionowała tej uchwały. Z przepisu § 37 uchwały z dnia 2 grudnia 2004 r. wynikało zaś, że z możliwości ponownego zawarcia umowy najmu można skorzystać tylko raz.