Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA: Mirosław Wincenciak po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 31 października 2016 roku sygn. akt IV SA/Gl 144/16 w sprawie ze skargi Wojewody Ś. na uchwałę Rady Miasta R. z dnia [...] czerwca 2015 roku nr [...] w przedmiocie zmiany nazwy jednostki organizacyjnej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. oddala wniosek Wojewody Ś. o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 31 października 2016 roku sygn. akt IV SA/Gl 144/16 na podstawie art. 147 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016, poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.) w sprawie ze skargi Wojewody Ś. na uchwałę Rady Miasta R. z dnia [...] czerwca 2015 roku nr [...] wydaną w oparciu o art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 2 pkt 2, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. 2013, poz. 594 ze zm.) oraz art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. 2015, poz. 332 ze zm., dalej też: ustawa) w przedmiocie zmiany nazwy jednostki organizacyjnej Miasta R. z "Zespół Ognisk Wychowawczych w R." na "Centrum Administracyjne Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych w R. stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały.
Skargę kasacyjną od tego wyroku wywiodła Gmina R., zaskarżając go w całości i zarzucając mu naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 48 ust. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2015, poz. 1045, dalej: ustawa zmieniająca) poprzez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, że przepisem tym ustawodawca dopuścił przedłużenie działalności wyłącznie centrów administracyjnych obsługi placówek opiekuńczo-wychowawczych funkcjonujących w dniu 1 stycznia 2016, podczas gdy z literalnego brzmienia powyższego przepisu wynika, że warunkuje on przedłużenie prowadzenia tej działalności jedynie utworzeniem takiej jednostki na podstawie art. 94 ust. 1 ustawy w brzmieniu dotychczasowym; a także art. 94 ust. 1 ustawy poprzez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, że norma ta nie może stanowić podstawy do powierzenia jednostce dotychczas działającej jako placówka opiekuńczo-wychowawcza innych zadań polegających na zapewnieniu wspólnej obsługi ekonomiczno-administracyjnej i organizacyjnej placówek opiekuńczo-wychowawczych. W oparciu o tak sformułowane zarzuty wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano w szczególności, że zaskarżona uchwała została podjęta w dniu [...] czerwca 2015 roku na podstawie i zgodnie z prawem obowiązującym w tej dacie. W związku z tym nieuzasadnione jest przyjęcie, że ocena jej legalności winna być dokonywana w oparciu o treść ustawy, która została uchwalona później. Ponadto zwrócono uwagę na to, że jednostka działająca do dnia 31 grudnia 2015 roku pod nazwą Zespołu Ognisk Wychowawczych w R., obok wykonywania zadań o charakterze opiekuńczo-wychowawczym, pełniła również rolę polegającą na obsłudze ekonomiczno-administracyjnej innych jednostek - tj. Rodzinnych Domów Dziecka nr 1 i 2 w R. Tym samym przed dniem 1 stycznia 2016 roku jednostka, której dotyczy przedmiotowa uchwała, pełniła rolę centrum, o którym mowa w art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 roku wobec innych jednostek. W ocenie autora skargi kasacyjnej w takiej sytuacji do Centrum powinien mieć zastosowanie art. 48 ust. 7 ustawy zmieniającej. Przepis ten w jego ocenie odnosi się bowiem tak do centrów administracyjnych utworzonych na podstawie przepisów dotychczasowych, jak i do innych form prowadzenia wspólnej obsługi ekonomiczno-administracyjnej prowadzonej w oparciu o powołany wyżej przepis. Jeżeli więc jednostka funkcjonująca dotychczas pod nazwą Zespołu Ognisk Wychowawczych w R., działając na podstawie art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 zapewniała wspólną obsługę ekonomiczno-administracyjną i organizacyjną Rodzinnych Domów Dziecka nr 1 i 2 w R., to zdaniem skarżącej kasacyjnie Gminy należy przyjąć, że uprawnienie do pełnienia roli usługowej wobec innych jednostek przysługuje jej również po 1 stycznia 2016 roku. Gmina R. wskazała, że, w związku z utworzeniem trzech nowych jednostek opiekuńczo-wychowawczych, cele działania dotychczasowego Zespołu Ognisk Wychowawczych musiały ulec zmianie. Logiczną konsekwencją powyższego było rozszerzenie funkcji centrum administracyjnego dotychczas sprawowanej w stosunku do dwóch jednostek (Rodzinnych Domów Dziecka nr 1 i 2) również na trzy nowe jednostki. W ocenie skarżącej kasacyjnie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa modyfikacja zakresu działania jednostki samorządowej nie musi pociągać za sobą konieczności jej likwidacji.