Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie NSA Jolanta Rajewska del. WSA Olga Żurawska-Matusiak Protokolant asystent sędziego Marta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1126/11 w sprawie ze skargi Gminy Z. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nabycia przez gminę z mocy prawa nieodpłatnie własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1126/11 oddalił skargę Gminy Z. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
Sąd orzekał w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z [...] grudnia 2005 r., nr [...], działając z urzędu, stwierdził nieważność decyzji Wojewody B. z [...] sierpnia 1991 r., nr [...] - w części dotyczącej nabycia przez Gminę Z. z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. [...] ha, w obrębie Z., uregulowanej w księdze wieczystej KW nr [...] i opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr 2, stanowiącej integralną część tej decyzji.
Wniosek o ponowne rozpatrzenie powyższej sprawy złożył Wójt Gminy Z..
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że Gmina Z. w dniu 27 maja 1990 r. władała przedmiotową działką, co potwierdza umowa dzierżawy tej nieruchomości z 2 września 1985 r., której stroną był Naczelnik Gminy Z., działający w imieniu Skarbu Państwa. Wójt Gminy Z. powołał się ponadto na zapis dotyczący przeznaczenia przedmiotowej działki jako "terenu koncentracji usług" w obowiązującym w dniu komunalizacji planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego Gminy Z.. Wnioskodawca podniósł ponadto, że dziesięcioletni okres, który upłynął od daty wydania decyzji komunalizacyjnej Wojewody B. z dnia [...] sierpnia 1991 r. , nakłady poczynione przez Gminę Z. i utwardzenie powierzchni działki nie mogą skutkować przeznaczeniem jej do zalesienia, co świadczy o nieodwracalnych skutkach prawnych wywołanych decyzją Wojewody B. nr [...] z dnia [...] sierpnia 1991 r.
Państwowe Gospodarstwo Leśne "Lasy Państwowe" Nadleśnictwo S. odnosząc się do wniosku Wójta Gminy Z. stwierdziło, że w sprawie nie nastąpiły nieodwracalne skutki prawne, gdyż działka nr [...] nie jest zabudowana i nadal figuruje w rejestrze gruntów i planie urządzenia lasu Nadleśnictwa S., jako grunt Skarbu Państwa pozostający w zarządzie Nadleśnictwa.
Rozpoznając wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wskazał, że wnioskodawca nie przedstawił żadnych istotnych dla sprawy, nowych argumentów lub dowodów poza tymi, do których Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji szczegółowo odniósł się w uzasadnieniu decyzji z [...] grudnia 2005 r. Minister podkreślił, że decyzja z [...] grudnia 2005 r. została wydana w oparciu o zgromadzone w aktach sprawy dowody, w szczególności protokół z dnia 6 czerwca 1945 r. przejęcia majątku leśnego będącego własnością Polskiej Akademii Umiejętności w K. na własność Skarbu Państwa, z treści którego wynika, iż podstawą przejęcia pod bezpośredni zarząd państwowy gruntu nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka nr [...] był dekret PKWN z 12 grudnia 1944 r. o przejęciu niektórych lasów na własność Skarbu Państwa (Dz. U. z 1944 r., Nr 15, poz. 82). Bezpośredni zarząd nad gruntem przedmiotowej nieruchomości został powierzony Administracji Lasów Państwowych - Nadleśnictwu Państwowemu w Z.. Zgodnie z art. 1 i 6 ustawy z 20 grudnia 1949 r. o państwowym gospodarstwie leśnym (Dz. U. z 1949 r., Nr 63, poz. 494 ze zm.), państwowe lasy i grunty leśne wraz ze związanymi z nimi gospodarczo gruntami nieleśnymi oraz nieruchomościami i ruchomościami służącymi do prowadzenia gospodarstwa leśnego stanowiły państwowe gospodarstwo leśne. Zwierzchnie kierownictwo, nadzór oraz kontrolę nad państwowym gospodarstwem leśnym sprawował Minister Leśnictwa, jako naczelny organ administracji rządowej. Ustawa z 20 grudnia 1949 r. o państwowym gospodarstwie leśnym w żadnym z zapisów nie przewidywała właściwości rad narodowych i terenowych organów stopnia podstawowego do gospodarowania lasami państwowymi.