Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Andrzej Wróblewski, Sędziowie NSA: Maria Wiśniewska (spr.), SO del. Joanna Banasiewicz, Protokolant: Nina Beczek po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2000 r. sprawy ze skargi :na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 14 maja 1999 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Gospodarki Komunalnej nr [...] z dnia [...] 1951 r. oddala skargę
Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej jego decyzją z dnia [...] 1999 r. r., którą odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] 1951 r. nr [...] utrzymującą w mocy orzeczenie Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy i z dnia 17 marca 1951 nr [...] odmawiające dotychczasowym właścicielom prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej, położonej w przy ul. [...], oznaczonej nr hip. [...] i jednocześnie stwierdzające, że wszystkie budynki położone na przedmiotowym gruncie przeszły na własność Skarbu Państwa, decyzją z dnia [...] 1999 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] 1999 r.
W uzasadnieniu decyzji Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast stwierdził, co następuje: Nieruchomość zabudowana, położona w Warszawie przy ul. [...], oznaczona nr hip. [...], była własnością [...]. Na podstawie art. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279), jedynie grunt przeszedł z dniem 25 listopada 1948 r. na własność gminy m. st. Warszawy tj. z dniem wydania Dziennika Urzędowego Rady Narodowej i Zarządu Miejskiego Nr 27 z 1948 r., w którym to zamieszczono ogłoszenie o objęciu opisanego wyżej gruntu w posiadanie przez gminę m. st. Warszawy.
Zgodnie z art. 7 ust.1 powołanego dekretu, dotychczasowi właściciele gruntu lub ich następcy prawni, będący w posiadaniu gruntu, względnie osoby prawne ich reprezentujące, mogli w ciągu sześciu miesięcy od dnia objęcia w posiadanie gruntu przez gminę złożyć wniosek o przyznanie prawa własności czasowej, a Gmina taki wniosek uwzględnić, jeżeli korzystanie z gruntu przez dotychczasowych właścicieli dało się pogodzić z jego przeznaczeniem według stanu zabudowy. Przewidziany termin sześciu miesięcy był terminem prekluzyjnym. [...] składając wniosek o przyznanie własności czasowej, uchybił temu terminowi, gdyż nie złożył go między dniem 25 listopada 1948 r., a dniem 25 maja 1949 r. Dlatego też brak ustawowych przesłanek z art. 156 § 1 kpa do stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 28 maja 1951 r., utrzymującej w mocy decyzję Prezydium Rady Narodowej z dnia 17 marca 1951 r., odmawiającej dotychczasowemu właścicielowi prawa własności czasowej.
Na powyższą decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] 1999 r. skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła [...] podnosząc, iż ojciec jej złożył dwa wnioski o przyznanie własności czasowej gruntów położonych w Warszawie przy ul. [...] pierwszy, w dniu 14 października 1948 r., a zatem na ponad miesiąc przed ogłoszeniem w Dzienniku Urzędowym o objęciu gruntu przez gminę m.st. Warszawy i z dniem 25 listopada 1948 r. Ten wniosek winien być traktowany jako złożony w terminie, bowiem zgłoszony został przed dniem 25 maja 1949 r., a po dniu wejścia w życie dekretu z dnia 25 października 1945 r. Uzasadnia to według skarżącej uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 16 marca 1999 r.