W świetle art. 28 Kpa stroną postępowania administracyjnego o podział nieruchomości będącej własnością osoby fizycznej lub prawnej, wszczętego na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 późn. zm./, jest także gmina, na której obszarze położona jest nieruchomość objęta podziałem, jeżeli w wyniku podziału wydzielone zostały grunty pod budowę ulicy.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Burmistrza Gminy W. na decyzję Wojewody (...) z dnia 12 maja 1992 r. w przedmiocie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję.
Wojewoda (...) decyzją z dnia 12 maja 1992 r. nr G.IV-7415/8/92 utrzymał w mocy decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w W. z dnia 2 lutego 1992 r. nr G-6011/51/92 o zatwierdzeniu projektu podziału działki nr 443/26 o powierzchni 2,97 ha, stanowiącej własność Julianny K., położonej we wsi Ś., gmina W. Jako podstawę prawną wymienionych decyzji powołano art. 10 ust. 1,3 i 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 późn. zm./. W wyniku podziału, o którym mowa, powstały: działka nr 443/34 o powierzchni 42 m
W uzasadnieniu decyzji powołano się na zgodność zatwierdzonego podziału z miejscowym ogólnym planem zagospodarowania przestrzennego gminy W., zatwierdzonym uchwałą Rady Narodowej Miasta i Gminy W., zatwierdzonym uchwałą Rady Narodowej Miasta i Gminy W. nr V/25/89 z dnia 23 lutego 1989 r., i z decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w W. z dnia 14 września 1990 r. o zatwierdzeniu planu realizacyjnego zagospodarowania terenu działek letniskowych "położonych na gruntach nr 443 we wsi Ś." W uzasadnieniu decyzji organu pierwszej instancji podano także, że nowo powstałe działki nr 443/34 i 443/39 przechodzą na własność gminy W. za odszkodowaniem, przy czym organ odwoławczy stwierdził, że na własność gminy przechodzi jedynie działka nr 443/39 z dniem uprawomocnienia się decyzji o zatwierdzeniu podziału. Natomiast działka nr 443/34 może być wykupiona przez inwestora przystępującego do poszerzenia drogi.
Decyzję Wojewody (...) zaskarżył Burmistrz Miasta W. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie precyzując, w czym upatruje sprzeczność kwestionowanych decyzji z prawem.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, powtarzając argumenty z uzasadnień decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rozpoznając sprawę, należało w pierwszej kolejności rozważyć, czy skarga została wniesiona przez osobę legitymowaną /art. 197 Kpa/, a więc będącą stroną w rozumieniu art. 28 Kpa. Nasuwające się w tej kwestii wątpliwości łączą się z istotą postępowania administracyjnego wszczętego na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, sprowadzającą się do podziału nieruchomości. Kwestia wydzielenia z nieruchomości, objętej podziałem na wniosek właściciela, gruntów pod budowę ulic jest kwestią wtórną, będącą wynikiem podziału nieruchomości, a nie jego celem. Wtórny charakter wydzielenia gruntów pod budowę ulic w stosunku do sprawy podziału nieruchomości na działki znalazł odbicie w uzasadnieniu uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 marca 1993 r. W. 13/92, ustalającej powszechnie obowiązującą wykładnię art. 10 ust. 5 wymienionej ustawy.