Waloryzacji odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, ustalonego na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ dokonuje się na zasadach określonych w art. 32 ust. 3 tej ustawy i jest to sprawa odrębna od sprawy ustalenia odszkodowania.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi G. S. G. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 29 września 1999 r. (...) w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Wojewody P. z 4 sierpnia 1999 r. (...) w części dotyczącej odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość; (...).
Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z 29 września 1999 r., (...) utrzymał w mocy decyzję Wojewody P. z 4 sierpnia 1999 r., (...) o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w obrębie M. gmina T., oznaczonej jako działki nr 83/2 i 87/4 i o ustaleniu odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.
W uzasadnieniu decyzji organu I instancji stwierdzono, że skoro wskazane wyżej działki przeznaczone zostały na mocy ostatecznej decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady pod pas drogowy, a wobec braku zgody właścicielki, Gabrieli G. nie mogły zostać nabyte na własność Skarbu Państwa w drodze umowy, to podlegały wywłaszczeniu stosownie do art. 29 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./. Wartość wywłaszczanej nieruchomości ustalono w oparciu o opinię biegłego, wykonaną na zlecenie Wojewody P. i sporządzoną według stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady płatnej A1 /15 stycznia 1998 r./. i tak wartość działki nr 83/2 została wyceniona na kwotę 191 zł. Natomiast wartość działki nr 87/4 została ustalona na kwotę 147.713 zł. Z operatami szacowania nieruchomości strona oraz jej pełnomocnik zostali zapoznani w toku rozprawy administracyjnej /9 lipca 1999 r./. Nie wyrazili zgody na zaproponowaną kwotę odszkodowania, jednocześnie złożyli wniosek o nabycie pozostałej po wywłaszczeniu części gruntu, tj. działek o nr: 87/1, 87/2 i 87/3. Następnie dokonano waloryzacji odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość na lipiec 1999 r. i określono wysokość odszkodowania na sumę 173.446,22 zł.
Organ odwoławczy podzielił punkt widzenia organu pierwszej instancji i dodał, że zarzut odwołującej się, że uniemożliwiono jej ustosunkowanie się do treści opinii rzeczoznawcy majątkowego pozostaje w oczywistej sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności z treścią pisma Dyrektora Wojewódzkiego Biura Geodezji i Terenów Rolnych w G. z 18 lutego 1999 r., w której informuje się stronę o sporządzeniu operatu szacunkowego wywłaszczanej nieruchomości i możliwości zapoznania się z nim.
Żądanie strony o przyznanie odszkodowania w wysokości 171.943,93 zł w oparciu o załączone przez nią operaty szacunkowe jest niezasadne, ponieważ dotyczą one działek o numerach 87, 84 i 83, podczas gdy zaskarżona w drodze odwołania decyzja dotyczy działek nr 83/2 i 87/4. W tym stanie rzeczy żądanie strony uchylenia zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewodzie P. przy udziale organizacji zawodowej rzeczoznawców majątkowych jest także niezasadne, ponieważ stosownie do art. 157 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ oceny prawidłowości wycen dokonanych przez różnych rzeczoznawców majątkowych dokonuje ich organizacja zawodowa tylko w przypadku istotnych rozbieżności w opiniach o wartości tej samej nieruchomości.
W skardze na decyzję z 29 września 1999 r., (...) Gabriela G. zarzuca Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast naruszenie: