Osoba, w stosunku do której nie została wydana decyzja właściwego organu szkoły wyższej o przyjęciu na studia /art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym - Dz.U. nr 14 poz. 113 ze zm./, nie nabywa uprawnień studenta, choćby została wpisana na listę studentów, była immatrykulowana i złożyła ślubowanie.
Pozbawienie takiej osoby możliwości dalszego bezprawnego korzystania z uprawnień studenta ma charakter czynności porządkowo-technicznej, a nie decyzji o skreśleniu z listy studentów.
stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji w przedmiocie zakazu brania udziału w zajęciach prowadzonych przez Akademię Medyczną w W.
Decyzją z dnia 23 stycznia 1989 r. nr AO-OS-40/88/89 Rektor Akademii Medycznej w W. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa oraz art. 84 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/ utrzymał w mocy - jak podał - decyzję Prodziekana I Wydziału Lekarskiego do Spraw Stomatologii Akademii Medycznej w W. z dnia 12 października 1988 r. nr PL.IS.53/18/88, którą tenże podał, iż nie znalazł podstaw do uchylenia zakazu brania przez Marię K. udziału w zajęciach prowadzonych przez Akademię Medyczną w W., wydanego w dniu 5 listopada 1986 r.
W uzasadnieniu decyzji Rektor podał, że zgodnie z przepisami art. 84 ust. 2 i 3 ustawy o szkolnictwie wyższym przyjęcie na studia odbywa się w drodze egzaminu wstępnego. W 1984 r. należało uzyskać minimum 93 punkty, aby zostać zakwalifikowanym na studia w Akademii Medycznej w W. Maria K. nie spełniła tego warunku, ponieważ uzyskała tylko 67 punktów. Wpisanie Marii K. na listę studentów nastąpiło na skutek popełnionego błędu lub świadomych działań naruszających zasady przyjęcia na studia. Umorzenie przez Prokuraturę Rejonową dochodzenia przeciwko Marii K. "wobec braku dostatecznych dowodów winy" nie jest równoznaczne z uniewinnieniem i nie zmienia podstawowego faktu, że wpis na listę studentów był bezprawny. Zalegalizowanie bezprawnego wpisu na listę studentów miałoby ujemny wpływ na środowisko akademickie, dlatego utrzymanie decyzji Prodziekana I Wydziału Lekarskiego z dnia 12 października 1988 r. /mimo pewnych zastrzeżeń formalnoprawnych/ jest w pełni uzasadnione. Omówioną wyżej decyzję Rektora Akademii Medycznej w W. Maria K. zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego zarzucając, że wydana została z naruszeniem art. 155 Kpa, a to dlatego, że bez jej zgody uchylono decyzję Wydziału Lekarskiego z 1984 r. o przyjęciu jej w poczet studentów Akademii Medycznej w W. Została pozbawiona prawa nabytego w 1984 r. poprzez wpisanie na listę studentów, a do tego niezbędna jest jej zgoda, której nie wyraża. Ewentualny błąd popełniony przez pracownika Dziekanatu, który wpisał skarżącą na listę studentów, nie może w żadnym wypadku obciążać skarżącej, a jedynie może być podstawą rozważań na linii pracodawca - pracownik.
W odpowiedzi na skargę Rektor Akademii Medycznej w W. wniósł o jej oddalenie wywodząc, że zarzut obrazy przepisu art. 155 Kpa byłby słuszny wówczas, gdyby skarżąca na egzaminie wstępnym uzyskała wymaganą liczbę punków. Bezprawny wpis na listę studentów nie może - zdaniem Akademii Medycznej - dawać uprawnień, na które powołuje się skarżąca.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Faktem jest, że M. L. K. nie została przyjęta na studia w Akademii Medycznej w W., bowiem wynik egzaminu na to nie pozwalał. Uzyskała ona mianowicie 67 punktów, podczas gdy w 1984 r. należało uzyskać minimum 93 punkty, aby zostać zakwalifikowanym na studia w Akademii Medycznej w W. Wydziałowa Komisja Rekrutacyjna decyzją z dnia 5 lipca 1984 r. - wydaną na podstawie art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. 1982 nr 14 poz. 113/ orzekła o nieprzyjęciu na studia, o których mowa, a Uczelniana Komisja Rekrutacyjna decyzję tę utrzymała w mocy.