Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Dudra Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Protokolant Asystent sędziego Joanna Jaworska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 05 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi J.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia (...) nr (...) w przedmiocie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją postanowienie Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w B. z dnia (...) nr (...) 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz J. B. kwotę 440 zł (czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania
Zaskarżoną decyzją z (...) nr (...) Dyrektor Izby Skarbowej w B. zmienił postanowienie Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w B. z dnia (...) nr (...) w części dotyczącej zastosowania do czynności biegłego sądowego zwolnienia podmiotowego z art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że pismem z dnia 02 maja 2006 r. podatnik wystąpił o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu zastosowania prawa podatkowego, wskazując, że jest biegłym sądowym z dziedziny pisma ręcznego przy Sądzie Okręgowym w B. Przedstawione zapytanie dotyczyło kwestii, czy usługi wykonywane przez biegłego sądowego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy podlega on zwolnieniu podmiotowemu, kiedy powstaje dla niego obowiązek rejestracji dla celów podatku od towarów i usług oraz czy działalność biegłego sądowego traktowana jest jako "rzeczoznawstwo". Zdaniem wnioskodawcy biegli sądowi zostali wyłączeni z kręgu podatników VAT, a zatem przychody uzyskiwane przez nich z działalności, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą być opodatkowane tym podatkiem. Tym samym, w opinii podatnika nie ma on obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego. Ponadto uważa on, że biegły na gruncie prawa podatkowego i ustawodawstwa polskiego nie oznacza tego samego co rzeczoznawca, a jego działalność nie jest usługami rzeczoznawstwa. W związku z tym może on korzystać ze zwolnienia z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia (...) Naczelnik (...) Urzędu Skarbowego w B. uznał, że stanowisko podatnika zaprezentowane we wniosku jest nieprawidłowe. W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że czynności biegłego sądowego polegające na wykonywaniu opinii z dziedziny pisma ręcznego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie jest spełniony jeden z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, dotyczący odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę. Jednocześnie podkreślił, iż świadczenie usług rzeczoznawstwa, polegających na wydawaniu opinii przez biegłego sądowego nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia podmiotowego. Tym samym, zdaniem Naczelnika, z tytułu świadczenia powyższych usług biegły staje się podatnikiem VAT niezależnie od wysokości osiągniętego obrotu.
Na postanowienie organu I instancji podatnik złożył zażalenie, w którym wskazał, że nie zgadza się z twierdzeniem, iż działalność, która według przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych traktowana jest jako wykonywana osobiście, jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Podkreślił, iż w doktrynie i orzecznictwie uznaje się, że w efekcie wezwania przez sąd do pełnienia funkcji biegłego dochodzi do swego rodzaju zatrudnienia. Wskazał, że stosunek łączący organ procesowy oraz biegłego jest stosunkiem procesowym (publicznoprawnym). Jednocześnie podatnik stwierdził, że organ procesowy nie jest partnerem, lecz ma pozycję władczą. Ponadto skarżący podkreślił, że według przedstawicieli doktryny prawa podatkowego treść art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie odzwierciedla celu uregulowań zawartych w VI Dyrektywie. Zdaniem podatnika, gdyby ustawodawca chciał objąć opodatkowaniem biegłych sądowych, to wyraziłby to wprost umieszczając ich na "Liście towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia w podatku od towarów i usług". Ponadto skarżący stwierdził, iż polskie ustawodawstwo odmiennie określa rzeczoznawców i biegłych sądowych. Na poparcie swojej argumentacji podatnik powołał się na orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Katowicach, stanowisko Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego, stanowisko Ministerstwa Sprawiedliwości jak również wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie nieważności przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3.