Sprawa ze skargi na decyzję SKO w B. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Dariusz Dudra Sędzia WSA Mirella Łent Protokolant Asystent Sędziego Agnieszka Kujawa po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 02 września 2009 r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości. oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/7

W dniu [...] R. B. wystąpiła do Burmistrz W. z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości w kwocie 519,16 zł. Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego Burmistrz W. decyzją z dnia [...] odmówił stronie umorzenia zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości w kwocie należności głównej 434,36 zł wraz z odsetkami 84,00 zł i kosztami upomnienia 26,40 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż podatniczka uzyskuje dochody z emerytury w kwocie 702,08 zł oraz z najmu nieruchomości w kwocie 170 zł miesięcznie. Ponadto organ ustalił, że w dniu [...] strona sprzedała nieruchomość za kwotę 46.000,00 zł. Organ uznał, że strona jest w stanie uregulować zaległość podatkową w całości i nie wpłynie to negatywnie na jej podstawowe warunki bytowe. Jednocześnie zapłata zaległego podatku nie spowoduje konieczności sięgania przez stronę do środków pomocy społecznej. W konsekwencji uznano, że w sprawie nie zachodzą przesłanki ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego umożliwiające udzielenie wnioskowanej ulgi.

Od powyższego rozstrzygnięcia organu podatkowego pierwszej instancji strona złożyła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B.. W odwołaniu wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, podnosząc, iż kwota zaległości podatkowej, której dotyczy rozstrzygnięcie nie odpowiada udziałowi strony we własności nieruchomości, stanowiącej podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Organ odwoławczy decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego I instancji. Uzasadniając rozstrzygnięcie wskazano, iż zgodnie z art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) organ podatkowy, na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

Organ II instancji wyjaśnił, iż ważny interes podatnika wystąpi wówczas, gdy po uiszczeniu podatku nie będzie on dysponował wraz z rodziną środkami na wyżywienie, mieszkanie, ubranie oraz inne potrzeby życiowe. Ważny interes podatnika to także zagrożenie utratą możliwości lub znacznym ograniczeniem możliwości zarobkowania. Podstawy umorzenia zaległości podatkowej powinny nawiązywać do sytuacji finansowej podatnika i mieć na względzie ochronę minimalnego poziomu życia tak jego jak i osób, którym dostarcza środków utrzymania, a także uwzględniać możliwość kontynuacji działalności gospodarczej przez podatnika.

Wskazując na uznaniowy charakter decyzji o umorzeniu zaległości podatkowej organ wyjaśnił, iż w ramach tego rodzaju decyzji organy podatkowe, ustalając okoliczności faktyczne sprawy, uprawnione są do własnej oceny interesu publicznego lub ważnego interesu podatnika. O treści podstawy faktycznej orzeczenia oraz podejmowanego rozstrzygnięcia decydować jednak muszą każdorazowo okoliczności konkretnego przypadku, które dokładnie, a więc zgodnie z treścią art. 122 Ordynacji podatkowej, muszą być wyjaśnione przez organ prowadzący postępowanie.

Strona 1/7