Opłata poniesiona na podstawie art. 86b ust. 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.
W dniu 13 sierpnia 1997 r. Urząd Wojewódzki we W. wydał decyzję w oparciu o dyspozycję art. 86 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska dotyczącą opłaty za wprowadzenie substancji zanieczyszczających do powietrza atmosferycznego w okresie od dnia 1 stycznia 1997 r. do dnia 30 czerwca 1997 r.
Art. 86 ust. 2 cyt. ustawy /w brzmieniu obowiązującym w 1997 r. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ wskazuje, że opłaty pobiera się za 1/ wprowadzenie zanieczyszczeń do powietrza, 2/ składowania odpadów, 3/ usuwanie drzew i krzewów.
Zgodnie z dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszt uzyskania przychodu opłat za nieprzestrzeganie przepisów w zakresie ochrony środowiska.
Na podstawie art. 86b ust. 7 ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska jednostki nie posiadające decyzji o dopuszczalności emisji ponoszą opłatę za wprowadzenie zanieczyszczeń do powietrza powiększoną o 100 procent. Przepis par. 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 12 lutego 1990 r., w sprawie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem /Dz.U. nr 15 poz. 92/ określając warunki wydania decyzji o dopuszczalnej emisji nakłada na jednostkę obowiązek przedstawienia odpowiedniej dokumentacji. Podwyższenie o 100 procent opłat za wprowadzenie zanieczyszczeń do powietrza, w przypadku gdy podatnik nie posiada decyzji o dopuszczalnej emisji należy traktować jako sankcje za nieprzestrzeganie przepisów o ochronie środowiska. W związku z powyższym przedmiotowego wydatku nie można uznać za koszt uzyskania przychodu.