1. Adnotacja, że skarżący stawił się i poproszony o zapoznanie się z jego treścią, odmówił przeczytania i podpisania protokołu, podpisana przez dwóch pracowników urzędu skarbowego spełnia wymóg z art. 10 par. 1 Kpa.
2. Zgodnie z art. 73 par. 1 Kpa w każdym stadium postępowania organ administracji państwowej obowiązany jest umożliwić stronie przeglądanie akt sprawy oraz sporządzanie z nich notatek i odpisów, nie istnieje natomiast wymóg doręczania protokołów drogą pocztową.
Skarżący Wiesław K. do dnia 30 września 1994 r. prowadził działalność gospodarczą polegającą na utylizacji żużli wielkopiecowych.
Decyzją z dnia 29 października 1994 r. Urząd Skarbowy w W. zarządził wpłatę na swoje konto przez skarżącego kwoty 268.000 zł, tytułem rozliczenia podatku VAT za miesiąc lipiec 1994 r. z odsetkami, kwotę 25.372.000 zł jako sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zwiększającej podatek należny za miesiąc lipiec 1994 r. oraz kwotę 27.439.000 zł, tytułem sankcji jw. za miesiąc sierpień 1994 r. /wszystkie kwoty dotyczyły wartości przed denominacją złotego/.
W uzasadnieniu decyzji Urząd wskazał, że w deklaracji VAT-7 za lipiec i sierpień 1994 r. podatnik odliczył w całości podatek naliczony od wszystkich zakupów dokonanych na faktury VAT pomimo, że dokonywał znacznej sprzedaży zwolnionej, tym samym naruszył art. 20 ust. 1-3 cyt. wyżej ustawy. Ogółem Urząd dokonując rozliczeń zakwestionował 86 faktur. Nadto zarzucono podatnikowi, że odliczył niezasadnie od podatku zakupy części zamiennych do samochodów osobowych oraz koszty ich napraw.
Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego z dnia 4 stycznia 1995 r. Izba Skarbowa w G. decyzją z dnia 6 września 1996 r. uchyliła decyzję organu I instancji w części dotyczącej sankcji w kwocie 24.593.000 zł /przed denominacją/ za miesiąc lipiec 1994 r. i w kwocie 40.897.000 zł /przed denominacją/ za miesiąc sierpień 1994 r. w pozostałej części decyzję utrzymując w mocy i ustalając kwotę do wpłaty na rzecz Urzędu Skarbowego za lipiec 1994 r. - 104,70 zł /w tym sankcja 77,90 zł/, a za sierpień 1994 r. do przeniesienia na następny miesiąc 1.345,80 zł /w tym sankcja 305 zł/.
W uzasadnieniu decyzji Izba wskazała, że podatnik odmówił podpisania okazanego mu protokołu, stąd zarzuty odwołania co do niemożności ustosunkowania się do jego treści, wobec braku protokołu są niezasadne. Także nie miało znaczenia, że jak twierdził podatnik samochody, na które ponosił nakłady służyły dla potrzeb zakładu, bowiem bez względu na to czy samochód jest prywatny, czy firmowy art. 25 ust. 1 pkt 2 cyt. wyżej ustawy nie przewiduje obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w przypadku nabywania przez podatnika samochodów i ich części składowych. Tym samym obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów części składowych do samochodów osobowych naruszało cyt. wyżej przepis, a tym samym obowiązki w zakresie ewidencji podatku naliczonego, co skutkowało sankcją z art. 27 ust. 5 pkt 2 cyt. ustawy. Natomiast Izba uchyliła sankcje w pozostałym zakresie stwierdzając, że ewidencja prowadzona przez podatnika nie była nierzetelna, tj. niezgodna z rzeczywistością.
Skargą z dnia 7 października 1996 r. Wiesław K. wniósł o uchylenie powyższej decyzji i zwrócenie jemu kwoty 819,10 zł nadpłaconego podatku za lipiec 1994 r. oraz kwoty 4.004 zł nadpłaconego podatku za sierpień 1994 r. Skarżący wskazał, że ustawa ani organy podatkowe nie uwzględnia specyfiki jego działalności gospodarczej polegającej na otrzymywaniu od kontrahenta towaru i zapłaty za jego odbiór. Wobec tego skarżący nie dokonywał w lipcu i sierpniu 1994 r. zakupów na tę działalność. Zarzucił dalej, że nie otrzymał protokołu i nawet odmowa jego przyjęcia nie uzasadnia niedoręczenia protokołu, gdyż decyzję otrzymał pocztą.