Sprawa ze skargi na decyzję SKO w C. w przedmiocie podatku od nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Krzysztof Winiarski, Asesor WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek (spr.), Protokolant Beata Kuziel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2007 r. sprawy ze skargi Spółki Wodnej [...] w R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł ( słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/13

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. utrzymało w mocy decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy K. z dnia [...] nr [...]w przedmiocie określenia Spółce Wodnej [...] w R. zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004 r. w kwocie [...] zł.

W dniu 17 lutego 2004 r. Spółka Wodna [...] w R. złożyła deklarację na podatek od nieruchomości na 2004 r., wykazując w niej m.in. grunty i budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, a także budowle. Łączna kwota podatku zadeklarowana przez podmiot w analizowanym roku podatkowym wyniosła [...] zł. W korekcie wspomnianej deklaracji (złożonej w dniu 15 czerwca 2005 r.) spółka wodna skorygowała powierzchnię gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz wartość budowli. Łączna kwota podatku zadeklarowana przez podmiot w skorygowanej deklaracji wyniosła [...] zł.

Decyzją Burmistrza Miasta i Gminy K. z dnia [...] nr [...] określono Spółce Wodnej [...] wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2005 r. w kwocie [...] zł, opodatkowując budowle i przyjmując stawki przewidziane w stosownej uchwale rady gminy dla gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W odwołaniu od powyższej decyzji Spółka Wodna [...] wskazała na istotne braki uzasadnienia faktycznego decyzji, w którym m.in. nie podano wartości poszczególnych budowli, budynków i gruntów, na podstawie których dokonano obliczenia podatku. Zakwestionowała także, iż nieprawidłowo zastosowano art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż spółka nie amortyzuje budowli, przekazanych przez gminę do użytkowania i wskazała, że należało zastosować art. 4 ust. 5 powołanej ustawy, zgodnie z którym podstawę opodatkowania budowli, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, stanowi ich wartość rynkowa określona przez podatnika (strona przedłożyła protokół z dnia 14 kwietnia 2005 r., w którym samodzielnie oszacowała wartość budowli).

W uzasadnieniu decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...], którą utrzymano w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji organ odwoławczy stwierdził, że podnoszone przez stronę zarzuty dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania dla budowli są bezpodstawne, w szczególności z uwagi na fakt, że w niniejszej sprawie nie zaistniały przesłanki zastosowania art. 4 ust. 7 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z którym jeżeli podatnik nie określi wartości budowli lub poda wartość, która nie odpowiada wartości rynkowej, organ podatkowy powoła biegłego, który ustali tę wartość. Przepis ten, w ocenie organu odwoławczego, nie może być bowiem interpretowany w oderwaniu od art. 4 wspomnianej ustawy, a szczególnie ust. 5. Dla wskazania prawidłowego sposobu ustalenia podstawy opodatkowania analizować należy bowiem kolejne jednostki redakcyjne art. 4, tj. najpierw art. 4 ust 1 pkt 3, zgodnie z którym podstawę opodatkowania dla budowli stanowi ich wartość ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę amortyzacji w tym roku, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego. W kontekście przywołanego przepisu organ II instancji wskazał, że od przedmiotowych budowli odpisy amortyzacyjne były dokonywane, w okresie całego analizowanego roku podatkowego, przez ich właściciela, tj. gminę K., co potwierdza znajdująca się w aktach sprawy ewidencja środków trwałych, księga inwentarzowa oraz oświadczenie Burmistrza Miasta K.. Dalej organ odwoławczy pokreślił, że z żadnego przepisu nie wynika, jak to próbuje wywieść strona, żeby ustawodawca rozumiał wspomniane odpisy amortyzacyjne wyłącznie jako odpisy dokonywane przez podatnika. W tym stanie rzeczy Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. podkreśliło, że zastosowanie wskazywanej przez stronę procedury wymagającej powołania biegłego byłoby zasadne dopiero wtedy, gdyby po pierwsze od budowli nie dokonywano by w ogóle odpisów amortyzacyjnych, podatnik natomiast nie podałby w ogóle ich wartości lub podałby wartość odbiegającą od wartości rynkowej. Wskazano zatem, że fakt dokonywania odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych budowli wyłącza możliwość zastosowania art. 4 ust. 5 i 6, zaznaczając jednocześnie, że wobec wszystkich budowli podlegających opodatkowaniu w 2005 r., obowiązek podatkowy powstał przed 1 stycznia 2005 r. - nie zaszła sytuacja, że obowiązek podatkowy wobec jakiejkolwiek budowli powstał w ciągu roku podatkowego. Dla ustalenia podstawy opodatkowania miał zatem zastosowanie wyłącznie art. 4 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Strona 1/13
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze