|Sygn. akt I SA/Kr 1135/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 25 listopada 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędziowie: WSA Grażyna Firek, WSA Piotr Głowacki (spr.), Protokolant: st.sekr.sąd. Bożena Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2014 r., sprawy ze skarg A.B., na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 24 lutego 2014 r. Nr [...],[...],[...],[...],[...],[...], w przedmiocie podatku od środków transportowych za lata: 2008, 2009, 2010, 2011, 2012 i 2013, , I. uchyla zaskarżone decyzje [...], [...], [...,], [...] i [...] oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji,, II. określa, że wymienione w pkt I decyzje nie mogą być wykonane do chwili prawomocności wyroku,, III. umarza postępowanie sądowe w sprawie ze skargi A.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 24 lutego 2014r. nr [...] w, przedmiocie podatku od środków transportowych za 2008r.,
Prezydent Miasta K. decyzjami z dnia 3 grudnia 2013 roku, nr: [...] , określił A.B. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku do środków transportowych za lata 2008- 2013 rok na kwotę 1.238,00 zł za każdy w/w rok podatkowy.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał na przepisy ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych określające przedmiot opodatkowania, stawkę podatkową, powstanie obowiązku podatkowego w podatku od środków transportowych. Następnie organ podniósł, iż w wyniku przeprowadzonego postępowania ustalił, że w Ewidencji Pojazdów i Kierowców A.B. figuruje jako właściciel pojazdu (przyczepy ciężarowej) marki IFA typ HW60.11 o numerze rej. [...]. Mając na uwadze powyższe organ I instancji stwierdził, iż na A.B. jako podatniku ciążył w latach 2008-2013 obowiązek podatkowy z tytułu podatku od środków transportowych od w/w pojazdu. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał także sposób wyliczenia wysokości zobowiązania podatkowego i terminy płatności poszczególnych rat podatku.
Od powyższych decyzji odwołanie złożył A.B. podnosząc, iż decyzja organu I instancji narusza art. 58 Kodeksu cywilnego poprzez brak rzeczywistej podstawy prawnej we wszczętym z urzędu postępowaniu oraz poprzez brak formalnego zakończenia sprawy z wniosku odwołującego w zakresie umorzenia zaległości podatkowej w podatku od środków transportowych. Odwołujący zauważył, że zaskarżona decyzja narusza także zasady konstytucyjne. Odwołujący wskazał, że w 1993 roku nabył od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa maszyny rolnicze bez możliwości sprawdzenia listy nabywanego sprzętu. Przekazania tych maszyn miała dokonać spółka "P." w R., Gmina Zabierzów, która sukcesywnie przekazywała odwołującemu maszyny wymagające remontu i nie nadające się do użytku. Według odwołującego na w/w liście sprzętu nie było opodatkowanej przyczepy ciężarowej marki IFA typ HW60.11 o numerze rej. [...]. Natomiast podczas likwidacji majątku rolnego odwołujący podpisał oświadczanie, że spółka "P" w R. Gmina Z.wywiązała się z zobowiązania, jednak przedmiotowa przyczepa ciężarowa nie była właściwą przyczepą tylko zastępczą. Odwołujący podniósł, że z uwagi na zły stan zdrowia, a także z powodu braku pamięci nie można karać go za to, że nie jest w stanie stwierdzić kto zgłaszał do Wydziału Komunikacji przedmiotową przyczepę. Odwołujący oświadczył, iż nie był świadomy, że figuruje jako właściciel przyczepy, a jego zdaniem przypisanie mu obowiązku podatkowego w podatku od środków transportowych jest urzędniczą pomyłką.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzjami z dnia 24 lutego 2014r. nr [...],[...],[...],[...],[...] i [...], na podstawie art. 8, art. 9, art. 10, art. 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, oraz art. 21 § 1 pkt 1 i § 3, art. 245, art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, utrzymało zaskarżone decyzje organu I instancji w mocy.
W uzasadnieniach organ przywołał treść powołanych w podstawie prawnej decyzji przepisów z których wynika opodatkowanie przedmiotowej przyczepy podatkiem od środków transportowych. Następnie organ podkreślił, że na podstawie Ewidencji Pojazdów i Kierowców UMK ustalono, że podatnik jest właścicielem pojazdu - przyczepy ciężarowej - marki IFA typ HW60.11 o numerze rej. [...]. Jednocześnie nie został przedstawiony dowód wskazujący, że odwołujący zbył przedmiotową przyczepę, nie jest lub nie był właścicielem przedmiotowego pojazdu. Ponadto podatnik nie dokonał wyrejestrowania. Dopóki natomiast sporny pojazd jest zarejestrowany, na jego właścicielu dalej ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku od środków transportowych (art. 9 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).