Sygn. akt I SA/Kr 1230/07 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 20 marca 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: NSA Józef Gach (spr), Sędzia: WSA Ewa Długosz-Ślusarczyk, Asesor: WSA Maja Chodacka, Protokolant: Bożena Wąsik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2008r., sprawy ze skargi "P" spółka jawna w O., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia [...] nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej z tytułu podatku od nieruchomości, - skargę oddala -
Dnia [...] maja 2007 r. Burmistrz Miasta i Gminy B. odmówił decyzją nr [...] firmie "P" J. G., spółka jawna z siedzibą w O., umorzenia zaległości z tytułu III i IV raty podatku od nieruchomości za rok 2006 na łączną kwotę 6.986,00 zł. W uzasadnieniu podano, że wskazane przez podatnika we wniosku okoliczności pod postacią wzmożonych nakładów inwestycyjnych nie uzasadniają zdaniem organu l instancji umorzenia zaległości podatkowych, gdyż przesłanki "ważnego interesu podatnika" oraz "interesu publicznego" nie zostały spełnione. Jednocześnie pouczono stronę, iż w przypadku problemów z płynnością finansową może się zwrócić o rozłożenie spłaty przedmiotowego zobowiązania podatkowego na raty.
Od powyższej decyzji strona wniosła odwołanie z argumentacją, iż stawka podatku od działki nr [...] o powierzchni 3467 m2 wraz z budynkami, położonej w J. przy ul. D. jest zbyt wysoka, albowiem budynki te nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względu na zły stan techniczny oraz brak odpowiedniej drogi dojazdowej dla samochodów o masie powyżej 3,5 tony.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze dnia [...] decyzją nr [...] utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy. Wyjaśniono, iż przesłanki umorzenia określone w art. 67a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., póz. 60, ze zm. - dalej "O.p."), a to "ważny interes podatnika" oraz "interes publiczny" są pojęciami nieostrymi, które wymagają za każdym razem dokładnej weryfikacji konkretnych okoliczności sprawy. Ważny interes podatnika to zdaniem organu sytuacja nadzwyczajna, losowa, która sprawia, że podatnik nie jest w stanie uregulować zaległości. Interes publiczny natomiast związany jest np. z sytuacją, gdy spłata zaległości spowodowałaby konieczność pomocy ze środków państwowych (por. wyrok NSAz dnia 22.04.1999 r., sygn. akt SA/Sz 850/98, niepublikowany).
W opinii organu odwoławczego organ podatkowy l instancji uwzględnił wszystkie istotne dla sprawy okoliczności, nie przekraczając granic swobodnej oceny dowodów. Stronę wezwano do przedłożenia niezbędnych dodatkowych dokumentów. Z akt sprawy wynika, iż spółka P. otrzymywała już wcześniej pomoc publiczną de minimis, nie znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej, a dochody spółki osiągnięte za rok 2006 pozwalają na spłatę zaległości podatkowych. Zdaniem SKO okoliczności podniesione przez stronę nie uzasadniają zatem zastosowania instytucji umorzenia podatku, która sama w sobie winna być stosowana jedynie w sytuacjach nadzwyczajnych, jak np. klęski żywiołowe, trwała niezdolność zarobkowania osoby fizycznej. Wg organu II instancji nie stanowi takiej okoliczności remont budynków, które nie zostały wyłączone z użytkowania przez organy nadzoru budowlanego, a remont ten nie powoduje utraty ich związku z działalnością gospodarczą w szerokim tego słowa znaczeniu, co znalazło swój wyraz w orzecznictwie sądów administracyjnych.
W skardze z dnia [...] września 2007 r. spółka P. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji, zarzucając jej naruszenie art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. nr 121 z 2006 r, póz. 844, ze zm.). Zdaniem strony skarżącej podatek od nieruchomości zależeć ma pośrednio od tego, czy dana nieruchomość przynosi dochody czy straty, bowiem w rozumieniu powyższych przepisów nie są budynkami związanymi z działalnością gospodarczą takie budynki, które nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności ze względów technicznych. Budynki należące do spółki "P", położone na terenie dawnej kopalni "J", znajdują się w fatalnym stanie technicznym i w każdej chwili grożą zawaleniem. Jedyna droga dojazdowa do posesji istnieje tylko na planach, a nie została wytyczona w terenie. Spółka zleciła wykonanie ekspertyzy prawnej, czy Gmina B. mogła sprzedać do dalszego użytkowania budynki obarczone tak poważnymi wadami bez dokumentacji technicznej i dokonania oceny jakości fundamentów. Sprawia to, iż wspomniane budynki spełniają zdaniem strony skarżącej przesłanki niezdatności do użytku w świetle cyt. wyżej przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.