Sygn. akt I SA/Kr 1652/05 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 18 października 2007r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Maria Zawadzka (spr), Sędziowie: WSA Beata Cieloch, WSA Stanisław Grzeszek, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2007r., sprawy ze skargi T. S., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001r., - skargę oddala -
Decyzją z dnia [...] roku Nr [...] Urząd Skarbowy w Z. określił H. S. i T. S. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 rok w kwocie 929,40 zł oraz stwierdził nadpłatę w tym, podatku w kwocie 3204,60 zł.
Postanowieniem z dnia [...] roku Nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. wznowił postępowanie zakończone powyższą decyzją, z uwagi na uzyskanie informacji, że H. i T. S. dokonali odliczenia wydatków mieszkaniowych na podstawie faktur wystawionych przez firmie "S" s.c. A. M., która nie istnieje. W dniu 15 grudnia 2004 roku H. S. poinformowała organy podatkowe, ze T. S. korzystając z tzw. ulg mieszkaniowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 i 2001 rok posłużył się nieprawdziwymi fakturami VAT. W szczególności dotyczy to faktury VAT Nr [...] z dnia [...] roku na kwotę 2.200 zł oraz faktury VAT Nr [...] z dnia [...] roku na kwotę 4.750 zł. Obie faktury zostały wstawione przez A.M.
Po przeprowadzeniu kontroli krzyżowej w firmie S. s.c. A. M., stwierdzono, iż pod wskazanym adresem K. ul. G. (znajduje się garaż blaszak), firma S. nie prowadzi działalności gospodarczej. Firma ta nie figuruje w bazie danych, ani w aktach wymiarowych, a numer NIP, którym posługiwała się firma nie został wygenerowany przez Urząd.
Decyzją z dnia [...] roku Nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z., działając na postawie art. 207 oraz art. 245 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, uchylił decyzję Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] roku Nr [...] i określił T. S. i H. S. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 roku w kwocie 2710 zł.
W odwołaniu T. S. domagał się uchylenia zaskarżonej decyzji, zarzucając jej naruszenie prawa procesowego tj. art. 210 § 1 pkt 2 i 3 Ordynacji podatkowej. Nadto zarzucił, iż organ podatkowy dokonał uchybień o charakterze formalnym, takich jak: błędne podanie daty wydanej decyzji oraz niewłaściwe wskazanie adresata decyzji. Podniósł również, że nieuwzględnienie w uldze remontowej kwot wynikających z faktur wystawionych przez firmie S. s.c. A. M. jest bezzasadne, ponieważ, skarżący działał w dobrej wierze i nie wiedział, ze firma nie istnieje.
Decyzją z dnia [...] roku Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej utrzymał w mocy zaskarżona decyzję. W uzasadnieniu decyzji organ II instancji stwierdził, iż zawarta w art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konstrukcja łącznego dochodu małżonków, oparta jest na założeniu, że przedmiotem opodatkowania są małżonkowie, a zatem opodatkowaniu powinien podlegać łączny dochód osiągnięty prze nich w roku podatkowym. Zatem podmiotem podatkowym stają się małżonkowie i skutek ten trwa. Rozłączne opodatkowanie małżonków mogłoby nastąpić tylko wtedy, gdyby małżonkowie nie spełnili przesłanek z art. 6 ust. 2 ustawy. Wobec powyższego organ I instancji zasadnie wydał decyzje na małżonków.
Również zarzuty dotyczące nie uznanych rachunków nie są zasadne. Przeprowadzona kontrola wykazała, że Firma A. M. S. s.c. K. ul. G. nie prowadzi działalności gospodarczej pod wskazanym adresem, nie figuruje w bazie danych, ani w aktach wymiarowych, a numer NIP, którym posługiwała się firma nie został wygenerowany przez Urząd. W związku z powyższym nie można uznać za rzetelny dokument faktur wystawionych przez nieistniejący podmiot, a zatem słusznie organ podatkowy nie uznał kwoty 9.700 (faktura nr [...] z dnia [...] roku na kwotę 4.750 zł, faktura nr [...] z dnia [...] roku na kwotę 4.950 zł), jako podstawę do uznania ulgi remontowej.